Friday, November 30, 2007

မာဖီးယားဂိုဏ္းရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ဆယ္ပါး

ဖမ္းမိထားတဲ့ စစၥလီမာဖီးယားဂိုဏ္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္သစ္လို႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဆယ္လ္ဗာတိုေရးလိုပီကိုလို ပုန္းေအာင္းေနခဲ့တဲ့ ပါလာမိုအနီးက အိမ္တစ္အိမ္မွာ မာဖီးယားဂိုဏ္းသားေတြ လိုက္နာက်င့္ႀကံေနထိုင္ရမယ့္ စည္းကမ္းခ်က္ဆယ္ပါးကို အီတလီရဲေတြက ေဖာ္ထုတ္ေတြ႕ရွိခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်က္ေတြကေတာ့-
၁။ မိတ္ေဆြေတြကို တိုက္႐ုိက္မေတြ႕ရ။ ၾကားလူထားၿပီး ေတြ႕ရမယ္။
၂။ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ဇနီးသည္နဲ႔ မေတြ႕ဆံုရဘူး။
၃။ ရဲေတြနဲ႔အတူ မေတြ႕ေစရဘူး။
၄။ ညကလပ္ေတြ၊ အရက္ဆိုင္ေတြ မသြားရဘူး။
၅။ ဂိုဏ္းအတြက္ အၿမဲ အဆင္သင့္ရွိေနရမယ္။
၆။ ခ်ိန္းဆိုထားခ်က္ေတြ အားလံုးကို လံုး၀ေလးစားရမယ္။
၇။ ဇနီးေတြကို ေလးစားစြာ ျပဳမူဆက္ဆံရမယ္။
၈။ သတင္းတစ္ခုအတြက္ ေမးလိုက္တိုင္း အေျဖဟာ အမွန္အတိုင္းျဖစ္ရမယ္။
၉။ အျခားမိသားစုေတြ သို႔မဟုတ္ အျခားလူေတြ ပိုင္ဆုိင္တာျဖစ္ရင္ ေငြေၾကးေတြကို ယူၿပီးမသံုးရ။
၁၀။ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ မိသားစု၀င္ထဲကျဖစ္ေစ ရဲနဲ႔ပတ္သက္သူရွိရင္ အဖြဲ႕၀င္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။

BBC သတင္းတစ္ပုဒ္မွာေတြ႕လို႔ ကူးယူေဖာ္ျပတာပါ။ မာဖီးယားဂိုဏ္းက ဒုစ႐ုိက္ဂိုဏ္းတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ စည္းကမ္းရွိတာ၊ သစၥရွိတာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းသေဘာက်တဲ့ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတြ႕ရတဲ့အခ်က္ေတြကို ၾကည့္ရင္ မာဖီးယားဂိုဏ္း၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔က လြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဇနီးမယားေတြကို အေလးထားဖို႔ ေျပာထားတာလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ စစၥလီကြၽန္းသားေတြရဲ႕ အေလ့အထပဲလားေတာ့ မသိပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေလးေတြ နမူနာယူက်င့္သံုးသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ- ခ်ိန္းဆိုထားခ်က္ေတြကို ေလးစားဖို႔တို႔၊ သူမ်ားပိုင္တဲ့ေငြကို မယူဖို႔တို႔ေပါ့ဗ်ာ။

Technorati Technorati tags: , , Powered by ScribeFire.

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Wednesday, November 28, 2007

ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ေရနံပါ၀ါ (၂)

တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ကမၻာ႔ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈသည္ ထင္မွတ္ထားသည္ထက္ ႀကီးမားေသာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ျဖစ္လာေနေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုထံမွ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ၀ယ္ယူေနရသည္။ ေရနံစိမ္းႏွင့္ ေရနံမ်ား ေစ်းႀကီးလာမႈသည္ ၀ယ္လိုအားကို ထိခိုက္ေစ ေနေၾကာင္း အေမရိကန္က သေဘာေပါက္ထားသလို ေရနံလိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာရွိေနသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကလည္း ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္ရႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားဘက္ ေျခဦးလွည့္ရေတာ့မည္။ ကမၻာ႔ ေရနံလိုအပ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ ၀ယ္ယူသံုးစြဲမႈ ပမာဏမွာ တစ္ေန႔လွ်င္ စည္ေပါင္း ၈၃ သန္းျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ဆယ္ႏွစ္က ၇၁ သန္းမွ်သာ ရွိသည္။ အနာဂါတ္တြင္ ထို႔ထက္ပိုၿပီး သံုးစြဲၾကမည့္အေျခအေနရွိသည္။

ႏိုင္ငံပိုင္ ေရနံကုမၸဏီမ်ားသည္ ကမၻာ႔ေရနံေျမ၊ ေရနံသိုက္ႀကီးမ်ား၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ ပိုင္ဆိုင္မႈကေတာ့ ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်သာရွိသည္။ အစိုးရပိုင္ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ားထဲမွ မေလးရွားႏိုင္ငံ အစိုးရပိုင္ မေလးရွားပီထ႐ုိနာ့စ္ကုမၸဏီဆိုလွ်င္ ကမၻာ႔အဆင့္မီ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အျခားအစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားကေတာ့ ေရနံထုတ္လုပ္မႈတြင္ ဗ်ဴ႐ုိကေရစီစနစ္ က်င့္သံုးလုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိၾကသည္။ ယေန႔ ကမၻာ႔ေရနံေစ်းႏႈန္း စံခ်ိန္တင္ျမင့္တက္ေနမႈသည္ ထိေရာက္မႈမရွိေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္က်င့္သံုးေနသည့္ အစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားအဖို႔ကေတာ့ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ေစမည့္ အေနအထားေရာက္ေနသည္။ သေဘာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ ေရနံမွ အျမတ္အစြန္းေငြမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည္။ ထုတ္လုပ္မႈ တိုးျမႇင့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဘာမွ ျပဳလုပ္ရန္လည္းမလို။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ညံ့ဖ်င္းေနသည့္တိုင္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည့္ အေနအထားမွာရွိေနသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္ေနမႈက ေရနံထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းေနမႈ၊ ေရတိုႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းေနမႈႏွင့္ ေရရွည္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈမ်ားကို ကုသေပးလွ်က္ ရွိသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕သိုက္ အႀကီးစားရွိသည့္ ႏိုင္ငံအျဖစ္ နံပါတ္ႏွစ္ေနရာတြင္ ရွိသည္။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ျပည္ပသို႔ေရာင္းခ်ေနသည့္ ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီကာလအတြင္း ေရနံထြက္ထုတ္ကုန္မ်ား ျပည္ပမွ မွာယူတင္သြင္းရမည့္အေျခအေန ဆိုက္ေရာက္ေတာ့မည္။

ဘူမိေဗဒဆိုင္ရာ တြက္ခ်က္ေလ့လာမႈမ်ားအရ ကမၻာေပၚတြင္ ေရနံခန္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရဖြယ္ရွိေၾကာင္း သံုးသပ္သူေတြက သံုးသပ္လွ်က္ရွိၾကသည္။ တစ္ခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာႏုိင္သည္။ လက္ရွိ ေရနံထုတ္လုပ္မႈ နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေရနံထုတ္လုပ္မႈပမာဏမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားမည္ကေတာ့ ေသခ်လွသည္။ ဒါကလည္း အေၾကာင္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံပိုင္ကုမၸဏီႀကီးမ်ားသည္ သဘာ၀အရ ထုတ္လုပ္မႈေလ်ာ့နည္းေနမႈကို ျပဳျပင္ရန္အတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မျပဳလုပ္ၾက။ ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းပမာဏႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈပမာဏ အခ်ဳိးအစားမမွ်။ ၀ယ္လိုအားသည္ ေရာင္းလိုအားထက္ မ်ားေနသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ အဓိက စြမ္းအင္ထိန္းသိမ္းမႈစြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ပါက ျဖစ္လာႏိုင္သည့္အႏၲရာယ္ အက်ဳိးဆက္က ႀကီးမားမည္သာျဖစ္ပါ၏။ ေရနံေစ်းႏႈန္းမ်ား တက္ေနမည္ဆိုပါက စီးပြားေရး ကေမာက္ကမျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ျပတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္။ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈေတြ စိစစ္ျခင္း၊ လံုၿခံဳမႈ ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရေတာ့မည္။ သို႔မွသာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ဆိုးက်ဳိးမ်ား၊ ပ်က္သုဥ္းမႈမ်ားကို ဟန္႔တားႏုိင္မည္။

သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးသမားမ်ားကေတာ့ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ရာ စြမ္းအင္မ်ား တားဆီးကန္႔သတ္မႈသည္ ဂလိုဘယ္ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ျပႆနာျဖစ္ေပၚေစမည့္ ႏိုင္ငံေရးပညာတစ္ရပ္၊ ဆႏၵ သေဘာထားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစလိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားၾကမည္ျဖစ္သည္။ ေရရွည္ အျငင္းပြားေနသည့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားေနရာတြင္ လက္တေလာေပၚေပါက္လာမည့္ စြမ္းအင္အက်ပ္အတည္း ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးၾကမည္ျဖစ္ရာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား ဦးစားမေပးေတာ့မည္ကို စိုးရိမ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ကမၻာႀကီးသည္ တည္ၿငိမ္မႈမရွိသည့္နယ္ပယ္တြင္ သက္ဆင္းေနၿပီဆိုသည့္အခ်က္ကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ရန္မလို။ ျငင္းပယ္ရန္ အေၾကာင္းလည္းမရွိ။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သစ္ေတြ တက္ေရာက္ကျပ အသံုးေတာ္ ခံေနၾကသည္။ သူတို႔ေတြလက္ထဲမွာ ေဒၚလာေငြေတြကို ကိုင္ထားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ကလည္း ႀကီးေပစြ။ သူတို႔ေတြသည္ အေရးပါသည့္ေနရာမွာ ပါလိုၾကသည္။

စြမ္းအင္လံုၿခံဳေရးအတြက္ အဓိကလိုအပ္သည္က မွီခိုအားထားရသည့္ ၀ယ္ယူသူကဲ့သို႔ သင့္တင့္မွ်တေသာ ေစ်းႏႈန္းေရာင္းခ်ေရးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း မထိခိုက္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ဤျဖစ္စဥ္မ်ဳိးက ယေန႔ကမၻာတြင္မျဖစ္ေပၚ၊ မေတြ႕ရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအပါအ၀င္ ပါ၀ါႏိုင္ငံေဟာင္းမ်ားက ယေန႔ကမၻာႀကီးကို ခ်ဥ္းကပ္မႈသစ္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ။ ေရနံရွာေဖြနည္းပညာမ်ားကို ရွာေဖြထုတ္လုပ္ရေတာ့မည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ပိုမိုျပဳလုပ္ရမည္။ ေရနံထုတ္လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို တီထြင္ေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ရမည္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အဆင့္ျမင့္ သံတမန္နည္းလမ္းမ်ား အသံုးျပဳရေတာ့မည္။ သို႔မွသာလွ်င္ စြမ္းအင္ျပည့္စံုမႈမ်ားကို ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည္။

ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါက ကမၻာႀကီး၏ လံုၿခံဳေရးအပါအ၀င္ စြမ္းအင္က႑မ်ားသည္ စိန္ေခၚမႈ၊ ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈမ်ားႏွင့္ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မည္။ လူသားတစ္ေယာက္ခ်င္း၏ ဘ၀ျဖစ္တည္မႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ လူေနမႈဘ၀ခက္ခဲမႈမ်ားအား ေရနံႏွင့္ စြမ္းအင္ကို လက္နက္တစ္ခုအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ား၏ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
(Robinson West ၏ The Power of Petroleum အား ျမတ္သစ္မွ ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

Technorati Technorati tags: , , Powered by ScribeFire.

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Monday, November 26, 2007

ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ေရနံပါ၀ါ (၁)

စံခ်ိန္တင္ ျမင့္တက္လာေသာ ေရနံေစ်းႏႈန္းမ်ားက ဂလိုဘယ္ပါ၀ါကို သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေရနံစိမ္းတစ္စည္ကို ၉၈ ေဒၚလာခန္႔ထိ ျဖစ္သြားသည့္တိုင္ ေရနံသည္ အဓိကစြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ တစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ေနဆဲ။ ကုန္စည္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရာတြင္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ေရာင္းကုန္ပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ အေရးပါသည့္ အခန္းက႑မွ ရွိေနဆဲ။

ေအာက္တိုဘာလတြင္ ကမၻာ႔ေရနံစိမ္းေစ်းကြက္တြင္ တစ္စည္ ေဒၚလာ ၃၀ ခန္႔ ျမင့္တက္သြားခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ဥေရာပတိုက္မ်ား၏ ေန႔စဥ္ ေရနံတင္သြင္းမႈ ကုန္က်စရိတ္မွာ ေဒၚလာ သန္း ၃၀၀ မွ် ရွိေနခဲ့သည္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းရွိ ေရနံ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကေတာ့ ေန႔စဥ္ အသားတင္ ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ မွ် ရရွိေနသည္။ ထိုမွ် ေငြအလံုးအရင္းပမာဏသည္ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစလွ်က္ရွိသည္။

ေရနံေစ်း ကေမာက္ကမျဖစ္မႈသည္ ေရနံထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံအသီးသီးကို လည္းေကာင္း ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံသည္ ေရနံေရာင္းခ်ရသည့္ ဘ႑ာအခြန္မွာ ေဒၚလာ ၁၅၂ ဘီလီယံ ရွိခဲ့သည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ကဆိုလွ်င္ ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၆၀ သာရွိခဲ့ရာ ေခါက္ခ်ဳိးမက တိုးတက္သြားခဲ့သည္။ ႐ုရွႏိုင္ငံသည္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တုန္းက စီးပြားေရးခြၽတ္ၿခံဳက်ေနခဲ့ရာ ေဒ၀ါလီခံရမည့္ကိန္း ဆိုက္ေနခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားသို႔ ေပးဆပ္ရန္ ေၾကြးၿမီမ်ားရွိေနခဲ့သည္။ ထိုေငြေတြ ျပန္ဆပ္ႏိုင္ဖို႔ ႏိုင္ငံတြင္းရွိ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕လုပ္ငန္းအတြက္ ရင္းႏွီးေငြ ေဒၚလာ ၄၃၄ ဘီလီယံ ျမႇဳပ္ႏွံခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္ရွိေသာအခါတြင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံသည္လည္းေကာင္း၊ ႐ုရွႏိုင္ငံသည္ လည္း ေကာင္း ေရနံျပည့္ျပည့္၀၀ရရွိေန႐ုံမွ်မက ပိုလွ်ံေနေခ်ၿပီ။ အာဖရိကတိုက္ရွိ ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ကက္ဆပီယံပင္လယ္ႏိုင္ငံ အခ်ဳိ႕သည္လည္းေရနံမွ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေရးအတြက္ ရန္ပံုေငြမ်ား သီးသန္႔ထားရွိလာၾကသည္။

ဂလိုဘယ္စီးပြားေရးျဖစ္စဥ္ သို႔မဟုတ္ ဂလိုဘယ္အရင္းရွင္စနစ္၏ဘီးမ်ား လည္ပတ္ေစရန္အတြက္ ေရနံသည္ ေခ်ဆီ ျဖစ္လာခဲ့သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ေရနံသည္ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီျဖစ္ထြန္းေရးအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ အတားအဆီးျဖစ္လာ၏။ ေရနံမွ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားစြာရရွိေနသည့္ အစိုးရမ်ားႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားသည္ ၾသဇာ၊ အာဏာ၊ ပါ၀ါအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္စရာ သိပ္မရွိေတာ့။ သေဘာကေတာ့ ေရနံမွရသည့္ ေဒၚလာေငြမ်ားျဖင့္ မိတ္ေဆြသဂၤဟေတြ ရွာေဖြႏိုင္သည္။ ဆုလာဘ္ေတြ ေပးႏိုင္သည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ပါတီေတြကို မိမိဘက္ပါလာေအာင္ ၀ယ္ယူႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ႏွိပ္ကြပ္ႏိုင္သည္။ ထိုႏိုင္ငံေတြမွာ လြတ္လပ္ေသာ ေစ်းကြက္မ်ားေပၚထြန္းေရးကို အားမေပးၾက။ ႏိုင္ငံပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ ၾကသည္။ ဥပမာ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားႏွင့္ အဇာဘိုင္ဂ်န္ဆိုလွ်င္ ေရနံလုပ္ငန္းမွ ရရွိသည့္ေငြျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကို အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိသည္။ ဗ်ဴ႐ုိကေရစီစနစ္ ရွင္သန္ေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်က္ရွိသည္။

ယေန႔ေခတ္တြင္ ေရနံထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ေနေသာႏိုင္ငံမ်ားသည္ ေရနံလက္နက္အေပၚမွာ ပိုၿပီး စိတ္ခ်ယံုၾကည္ ကိုးစားလာၾကသည္။ အစဥ္အလာပါ၀ါမ်ားအေပၚတြင္ မွီခုိအားထားမႈေတြ သိပ္မျပဳၾကေတာ့။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေႏြဦးပိုင္းတြင္ တ႐ုတ္သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္ ၀ါရွင္တန္သို႔ အလည္အပတ္ခရီး သြားေရာက္ခဲ့သည္။ သူသြားမည့္ခရီးမွာ ႏိုက္ဂ်ီးရီးယား ႏိုင္ငံ။ ၀ါရွင္တန္ကား ခရီးတစ္ေထာက္နားရာ အရပ္ေဒသမွ်သာျဖစ္သည္။ ဟူက်င္ေတာင္နည္းတူ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ရွင္ဇိုအာေဘးသည္လည္း အေမရိကန္သို႔ ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ သူလည္း အေမရိကန္မွအျပန္တြင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ လမ္းမအားလံုးသည္ ေရနံထုတ္လုပ္တင္ပို႔ေရာင္းခ်သည့္ႏိုင္ငံမ်ားဆီသို႔ ဦးတည္ေနၿပီ။

Technorati Technorati tags: ,

Powered by ScribeFire.

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Wednesday, November 21, 2007

ဗုဒၶကို ေစာ္ကားေနျခင္း

ဗုဒၶဘားဆိုတာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၊ ပါရီၿမိဳ႕မွာရွိၿပီး ဗုဒၶဆင္းတုေတြ၊ ပံုေတာ္ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားတဲ့ ေစ်းႀကီးတဲ့ အထူးသီးသန္႔ အာရွအစားအစာစားေသာက္ဆိုင္ပါ။ ဗုဒၶဘားကို စတင္တည္ေထာင္သူက Raymond Visan ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ Gerard Guez နဲ႔ ပူးေပါင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဘားကို Sharm El-Sheikh, Hurghada, Beirut, Dubai, Amman, New York City, Las Vegas, Stockholm, and Lisbon စတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြမွာလည္း ဆိုင္ခြဲေတြ ဖြင့္ထား ပါတယ္။ Cairo ၿမိဳ႕က Sofitel El Gezirah မွာလည္း ပါရီၿမိဳ႕က ဘားပံုစံအတုိင္း ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္ ၁ ရက္ေန႔ မွာ ဆိုင္သစ္တစ္ခု ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ စပိန္ ဘာစီလိုနားမွာလည္း ဗုဒၶဘားတစ္ခုဖြင့္ထားပါတယ္။ နယူးေယာက္က ဘားရဲ႕ ေနရာေတာ့ ေျမပံုတစ္ခုရလို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
Image Hosted by ImageShack.us

ေဂါတမ ဗုဒၶဟာ ဗုဒၶဘာသာလို႔ လူသိမ်ားလာတဲ့ ဘာသာယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈကို တည္ေထာင္ခဲ့သူ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ႀကီးျဖစ္တယ္။ "ဗုဒၶ" ဆိုတဲ့အမည္က အရိယာသစၥာသိၿပီး သဗၺညဳဥာဏ္ေတာ္ကိုရၿပီး ဘုရားျဖစ္မွ ေခၚၾကတာ။ ဗုဒၶရဲ႕ အဓိပၸါယ္က ႏုိးထျခင္း၊ အလံုးစံုကို သိျမင္ေတာ္မူေသာ သဗၺညဳ ျမတ္စြာဘုရား ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ လူ႔သမိုင္းတေလွ်ာက္ တိရစၦာန္ေတြကို သတ္ျဖတ္ၿပီး ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကို ဆန္႔က်င္တဲ့ အဆံုးအမေတြကို ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ျမတ္ဗုဒၶက ပထမဆံုးပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဟာ မဟာလူသားတစ္ပါးပါ။ သူ႔ရဲ႕သက္တမ္းေတာ္တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ လူသားေတြအေပၚ ထူးထူးျခားျခား ဘုန္းတန္ခိုး ၾသဇာႀကီးမားစြာ လႊမ္းမိုးခဲ့တယ္။ မရပ္မနား လႈပ္ရွားသြားလာၿပီး တရားဓမၼေတြကို သင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့ အာစရိယ ဆရာဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ သူ႔တရားကို နာယူသူ လူေပါင္းမ်ားစြာကို မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ကို ရရွိေစခဲ့တယ္။ ဒီလို ျမင့္ျမတ္တဲ့ အထြဋ္အျမတ္ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕အမည္ကို လူေတြ ေသာက္စားမူးယစ္ရာ ေပ်ာ္ပါးၾကရာ ဘားခန္းတစ္ခုရဲ႕နာမည္အျဖစ္ သံုးတာဟာ ဗုဒၶျမတ္စြာကို ကိုးကြယ္စည္းကပ္သူ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကို ေစာ္ကားျခင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ တားဆီးျခင္း၊ ကန္႔ကြက္ျခင္း မရွိဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ေနလိုက္တာမ်ား ဆိုင္ခြဲေပါင္းကို မနည္းဘူးဗ်ာ။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကတည္းက စလာလိုက္တာ အခုဆို ဆိုင္ခြဲေပါင္း ရွိေနၿပီေလ။ ဟိုႏိုလူလူမွာရွိတဲ့ ဘားတစ္ခုပဲ ပိတ္သိမ္းေအာင္ လက္မွတ္ထိုး ကန္႔ကြက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီလို ကိစၥမ်ဳိးက်ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာကို တန္ဖိုးထားပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြ ဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္။ ဟိုတေလာက သံဃာေတာ္ေတြ ေသြးေျမက်ပါၿပီ၊ ဗုဒၶဘာသာကို ထိပါးေနပါတယ္နဲ႔ ေအာ္ခဲ့ၾကတဲ့လူေတြ ဒီ ဗုဒၶဘားေတြ ဖြင့္ခဲ့တုန္းကေတာ့ ဘယ္နားမွာ သြားအိပ္ေနၾကပါလိမ့္။ မခံခ်င္လြန္းလို႔ ေရးေနတာပါ။ တကယ္တမ္း ေစာ္ကားေနတာက်ေတာ့ ၿငိမ္ခံေနၾကတယ္။ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကိုေတာင္ သြားၿပီး lobby လုပ္ႏိုင္တဲ့ အစြမ္းေတြ ရွိေနၾကတာပဲဗ်ာ။ ဒီလူေတြ ဒါမ်ဳိးက်ေတာ့ lobby လုပ္ဖို႔ မစဥ္းစားမိဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္ ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိအစိုးရဘက္လိုက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္အုပ္စုကို က်ိန္ဆဲေနတာလဲမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာေတာ့မွာ ဘာသာေရးတို႔၊ သာသနာေရးတို႔ ထေအာ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတဲ့ လူထူးလူဆန္းႀကီးေတြကို ျမင္ျပင္းကပ္လြန္းလို႔ ေျပာေနတာပါ။

Technorati technorati tags: , Powered by ScribeFire.

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Tuesday, November 20, 2007

ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းႏွင့္ မေလးရွား

မေလးရွားအာဏာရပါတီက ႏိုင္ငံမွာ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္း ျမႇင့္တင္ရန္ အခုလ ရွစ္ရက္ေန႔က စီစဥ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မေလးရွားႏိုင္ငံဟာ ဓါတ္ဆီနဲ႔ ဒီဇယ္ လက္လီ ေစ်းႏႈန္းေတြကို ေစ်းႏႈန္းေလွ်ာ့ပါးေစဖို႔ တစ္ႏွစ္ကို ရင္းဂစ္ ၁၅ ဘီလ်ံ ေလာက္ (ေဒၚလာ ၄.၅ ဘီလ်ံ) အ႐ႈံးခံပါတယ္။ မေလးရွားဟာ ေလာင္စာဆီ အသားတင္ တင္ပို႔တဲ့ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေပမယ့္ ကမၻာ႔ေရနံေစ်းႏႈန္းေတြ ျမင့္တက္လာမႈေၾကာင့္ မေလးရွားအစိုးရကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေလာင္စာဆီေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ဖို႔ ဖိအားျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

မေလးရွား အဓိကႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္တဲ့ ယူႏိုက္တက္မေလး အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕အစည္းမွ တာ၀န္ရွိသူေတြက ႏိုုင္ငံ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြကို အမွန္တကယ္ ေငြေၾကးအကူအညီ လိုအပ္ေနတဲ့ ဆင္းရဲသားျပည္သူေတြဆီ ေရာက္ရွိႏိုင္ေစေအာင္ ေထာက္ပံ့ေၾကး အစီအစဥ္ေတြကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။ "ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူေတြဟာ ဓါတ္ဆီကို ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်း ဒါမွမဟုတ္ ေပါက္ေစ်းေအာက္ မသိမသာ ေလ်ာ့နည္းတဲ့ႏႈန္းထားနဲ႔ ေပး၀ယ္ႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယံုတယ္" လို႔ အဲဒီ ပါတီရဲ႕ လူငယ္အဖြဲ႕ လက္ေထာက္အႀကီးအကဲ ခါရီဂ်မာလူဒင္က ပါတီ ႏွစ္ပတ္လည္ ညီလာခံမွာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီနဲ႔ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ရည္ေတြရဲ႕ လက္လီေစ်းႏႈန္းေတြကို ၂၀၀၆ ေဖေဖာ္၀ါရီလက ၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ျမႇင့္တင္ခဲ့လို႔ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္း ျမင့္တက္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ အတိုက္အခံအဖြဲ႕ေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ ဆႏၵျပမႈတစ္ခ်ဳိ႕ ေပၚေပါက္ေစခဲ့ပါတယ္။ မေလးရွားႏိုင္ငံရဲ႕ေလာင္စာဆီ လက္လီအေရာင္းေစ်းေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသတြင္းမွာ အနိမ့္ဆံုးႏႈန္းထားေတြထဲမွာ ရွိေနဆဲျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ေစ်းႏႈန္း တိုးျမႇင့္မႈလုပ္ရင္ လာမယ့္အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ အတိုက္အခံေတြအတြက္ ႏိုင္ငံေရးထိုးႏွက္စရာ လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ အာဏာပိုင္ေတြက စိုးရိမ္ ေနၾကပါတယ္။

အစိုးရဟာ ေရနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးပစၥည္းေတြအပါအ၀င္ ေထာက္ပံ့ဖို႔လိုအပ္တဲ့အရာ အေျမာက္အျမားကို ေထာက္ပံ့ေပးေနတယ္လို႔လည္း ခါရီက ဆိုပါတယ္။ "ေထာက္ပံ့ေၾကးေလွ်ာ့လိုက္ရင္ လူေတြက အစိုးရကို က်ိန္ဆဲၾကမယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေထာက္ပံ့ေၾကး ဆက္ေပးထားမယ္ဆိုရင္လည္း အစိုးရကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကား ဘယ္ေတာ့မွ မၾကားရဘူး" လို႔ ခါရီက ဆိုပါတယ္။

ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြကို ႐ုပ္သိမ္းပစ္ဖို႔ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သည္စနစ္ကို အားေကာင္းေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒါမွ ဆင္းရဲသားေတြအေနနဲ႔ လိုအပ္တဲ့အရာေတြကို ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ႔ ဆက္လက္၀ယ္ယူႏိုင္ၾကမယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြက ေငြပိုေပးၿပီး ၀ယ္ၾကရမယ္လို႔ ခါရီက ေျပာၾကားပါတယ္။
"လက္ရွိစနစ္က အေလအလြင့္မ်ားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေလာင္ဆာေစ်းႏႈန္းေတြ သိပ္နိမ့္ေနၿပီး ေလာင္စာဆီေတြ အေလအလြင့္ျဖစ္ေစတယ္" လို႔ သူက သံုးသပ္ေျပာဆိုပါတယ္။

(ေအပီသတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဗဟုသုတနဲ႔ အသံုး၀င္တာကို အတုယူႏိုင္ေအာင္ ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။)

Technorati technorati tags: , ,

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Monday, November 19, 2007

Nine Factors That Really Matter For Success: Former Gillette CEO's Advice for Leaders

1. Growth. It's healthy to have a "continuous dissatisfaction with the status quo," Kilts says.
2. Relationships. Don't underestimate the value of mentors, Kilts says.
3. Loyalty. Colleagues with respect, and you gain credibility and trust, he says.
4. Small moments. Small actions on your part stay with subordinates, Kilts says.
5. Timely decisions. Don't delay action when a team member doesn't fit, he advises.
6. Do what you enjoy. The more you like your work, the more you'll excel, Kilts says
7. Life's early lessons. Do the right thing, he says.
8. The right team. Find good colleagues and keep them around you, Kilts says.
9. Confront reality. Sometimes the best manager can't fix a situation, he says.
Source: www.CIO.com

Technorati technorati tags: , ,

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Monday, November 12, 2007

လက္တြဲႀကိဳးပမ္းၾကပါ

ဆိုလိုတာကေတာ့ "စုေပါင္းစြမ္းအင္ ဖန္တီးျခင္း" (Synergize) ပါပဲ။ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ဆိုသည္မွာ ႏွစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္ထက္ ပိုတဲ့လူေတြ၊ ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းရွိသမွ် ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္လို႔ ရလာတဲ့ စုေပါင္းအာနိသင္ကို ေခၚတာပါ။ ဒီအာနိသင္၊ ဒီအစြမ္းဟာ ကိုယ့္ဟာ မဟုတ္သလို သူ႔ဟာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးထက္ပိုေကာင္းတဲ့ အားလံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အားလံုးပိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ပါ။

တကယ္ေတာ့ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ဆိုတာ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သဘာ၀ႀကီးရဲ႕ ေထာင့္တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ အလြယ္နဲ႔ ေတြ႕ႏိုင္တာမ်ဳိးပါ။ လူ႔ဘ၀ လူ႔ေလာကမွာေတာ့ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ဆိုတာ မေတြ႕ခ်င္မျမင္ခ်င္အဆံုး။ ေ၀းေ၀းရွာစရာမလိုပါ။ ကိုယ္နဲ႔နီးတဲ့ တီး၀ိုင္း တစ္ခုခုကိုပဲ နားေသာတဆင္ၾကည့္လိုက္။ ဂစ္တာသံေတာ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂစ္တာသံသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ ေအာ္ဂင္ေတာ့ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအာ္ဂင္သံသက္သက္လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ေကာင္မေလး သီခ်င္းဆိုေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အသံ သက္သက္လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ တူရိယာေပါင္းစံုက စုစည္းေပးလိုက္တဲ့ 'ဂီတသံ' သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ပါပဲ။

"စုေပါင္းစြမ္းအင္" ဆိုတာ သူ႔အလိုလိုရလာတာမ်ဳိးေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တမင္ဖန္တီးယူရတဲ့ျဖစ္စဥ္ပါ။ ဒီလို ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ ပထမဆံုး ႏွလံုးသြင္းရမွာက 'လူတိုင္းလူတိုင္း သူ႔အဆင္း၊ သူ႔အလင္းနဲ႔ ရွိပါကလား' ဆိုတာကိုပါ။ 'မတူျခားနားမႈ' (Diversity) ကို အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ လူေတြဟာ 'မတူျခားနားမႈ' နဲ႔ပတ္သက္ရင္ သံုးမ်ဳိးသံုးစား တံု႔ျပန္တတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က မႀကိဳက္ဘူး ေရွာင္တယ္ (Shun Diversity)။ တခ်ဳိ႕က ဘာသိဘာသာေနတယ္ (Tolerate Diversity)။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္တယ္ (Celebrate Diversity)။

ေရွာင္ၾကဥ္ေရးသမားက ကိုယ္နဲ႔ အသားအေရာင္၊ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာ၊ လူမ်ဳိး၊ ဒါမွမဟုတ္ အေတြးအေခၚ အယူအဆမတူရင္ အထင္ေသးခ်င္ ႐ႈတ္ခ်ခ်င္ၾကတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရန္လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာေတာင္ ရွိတတ္တယ္။ ကုိယ္နဲ႔ ေသြးတူေမြးတူခ်င္းမွ အဖက္လုပ္ခ်င္တဲ့သေဘာပါ။ ဒီလိုလူမ်ဳိးအတြက္ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ဆုိတာ ေ၀းမွေ၀း...။

ဘာသိဘာသာသမားကေတာ့တစ္မ်ဳိး။ သူ႔ေဆာင္ပုဒ္က "မင္းသေဘာနဲ႔ မင္းေနပါ။ ငါ့သေဘာနဲ႔ ငါေနမယ္။ မင္းလုပ္ခ်င္ရာလုပ္။ ငါလုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မယ္။ မင္းကို ငါ မေႏွာင့္ယွက္ဘူး။ ငါ့ကိုလည္း လာမေႏွာင့္ယွက္နဲ႔"။ ေရွာင္ၾကဥ္ေရးသမားေလာက္ မျပင္းထန္ေပမယ့္ သူလည္း "စုေပါင္းစြမ္းအင္" နဲ႔ မနီးလွပါဘူး။

ေလးစားတန္ဖိုးထားတတ္သူကေတာ့ "တစ္ထပ္တည္း ေတြးတတ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ထက္၊ တစ္မ်ဳိးစီ စဥ္းစားတတ္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္က ေအာင္ျမင္မႈ ပိုရႏိုင္တယ္" လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ အဲဒီေတာ့ သူ႔အေတြးက "မတူျခားနားမႈ = တီထြင္မႈရဲ႕လမ္းစ = အခြင့္အလမ္း"။ ဒီလိုလူမ်ဳိးမွ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ကို ရႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။

မတူျခားနားမႈေတြ၊ အသြင္ကြဲ အဆင္ကြဲေတြ စုေပါင္းလိုက္႐ုံနဲ႔ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" ရတာမ်ဳိးေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေပါင္းတဲ့နည္းကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ တစ္ခုက 'ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းေပါင္းစပ္ျခင္း' (compromise)လို႔ေခၚပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ]ၾကားအေျဖ} တစ္ခု ရဖို႔ပါ။ ၁ + ၁ = ၁ ၁/၂ လို႔ ညီမွ်ျခင္း ထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ မူလ အေျခအေနထက္ေတာ့ ပိုေကာင္းလာပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက 'ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း' (cooperation) ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က စုစုေပါင္းစြမ္းအင္ ႐ုိး႐ုိးကို ရဖို႔ေလာက္သာ ျဖစ္တယ္။ အဆတိုးၿပီး စြမ္းအင္သစ္ရလာတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ၁ + ၁ = ၂ ေပါ့။ ဒါလည္း အေကာင္းဆံုးလို႔ မေျပာႏိုင္ေသးပါဘူး။

လိုခ်င္တာက ၁ + ၁ = ၃ ဆိုတာမ်ဳိးပါ။ မူလပါ၀င္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြ စုစုေပါင္းထက္ ပိုလာတဲ့ ေပါင္းစပ္မႈမ်ဳိးပါ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က တီထြင္ဖန္တီးမႈအသစ္ (စြမ္းအင္သစ္) ရဖို႔ပါ။ ဒါမ်ဳိးကိုမွ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" (synergy) လို႔ ေခၚႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ေျပာရရင္ 'အျမင့္ဆံုးလမ္း' (high way) ေပါ့။ အဲဒီ 'အျမင့္ဆံုးလမ္း' ကိုေရာက္ေအာင္ အဆင့္ငါးဆင့္ကို ျဖတ္သန္းဖို႔လိုပါတယ္။

၁။ Define the problem။ ။ ျပႆနာကို ဖြင့္ဆိုရပါမယ္။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ စသျဖင့္ေပါ့။
၂။ Their way။ ။ သူမ်ားရဲ႕အိုင္ဒီယာကို နားလည္ဖို႔ အရင္ႀကိဳးစားရပါမယ္။
၃။ My way။ ။ ကိုယ့္အိုင္ဒီယာကို သူမ်ားနားလည္ေအာင္ မွ်ေ၀ျပရပါမယ္။
၄။ Brainstorm။ ။ အိုင္ဒီယာမ်ဳိးစံု၊ လမ္းေၾကာင္းမ်ဳိးစံုကို ႏႈိင္းယွဥ္ဆက္စပ္ၿပီး ေရြးစရာလမ္းေၾကာင္းသစ္ေတြ၊ အိုင္ဒီယာသစ္ေတြ ဖန္တီးၾကရပါမယ္။
၅။ High way။ ။ အေကာင္းဆံုးလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

"စုေပါင္းစြမ္းအင္" ရဖို႔ ႀကိဳးစားရတဲ့လမ္းမွာ ေတာင္ႀကီးသံုးလံုး ကာေနတတ္တာ ကိုေတာ့ အထူးသတိျပဳဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီေတာင္ေတြကို မေက်ာ္ႏိုင္ရင္ "စုေပါင္း စြမ္းအင္" ကို ဘယ္လိုမွ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပထမဆံုးေတာင္ႀကီးကေတာ့ 'မာန' ဆိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးေပါ့။ မတူျခားနားမႈကို အထင္အျမင္ေသးရာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို သူမ်ားထက္ ေခါင္းတစ္လံုးျမင့္သူလို႔ အထင္ေရာက္လာတဲ့ 'ဘ၀င္' စိတ္ပါ။ အဲဒီဘ၀င္က ခံေနေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ခံစားမႈကို မစာနာတတ္သလို သူမ်ားရဲ႕ အိုင္ဒီယာ ကိုလည္း စိတ္မ၀င္စားတတ္ေတာ့ဘူး။ 'အမွန္တရားအားလံုး ငါ့မွာရွိေနၿပီ' ဆိုၿပီး ကုိယ့္အသိစိတ္ကို ကိုယ့္ဘာသာ တံခါးပိတ္ေနေတာ့တယ္။

ဒုတိယေတာင္ႀကီးကေတာ့ 'ဂိုဏ္းဂဏစိတ္' ဆိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးပါ။ ကိုယ္နဲ႔ အျမင္တူ၊ အေတြးတူ၊ ယံုၾကည္ခ်က္တူသူခ်င္းသာ အဖက္လုပ္ၿပီး ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ ျပတ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြဟာ ကိုယ့္အစုအေ၀းကိုသာ တစ္ကမၻာ ထင္ေနတတ္ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ဂိုဏ္းေလးတစ္ခုထက္ မပိုပါဘူး။ အုပ္စုစြဲ၊ ဂိုဏ္းဂဏစြဲက ခံေနေတာ့ သူမ်ားအျမင္၊ သူမ်ားအိုင္ဒီယာကို ဘယ္မွာ လက္ခံစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့မွာလဲ။ 'ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ' ဆိုတဲ့ အစြဲနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတဲ့ တံု႔ျပန္နည္းကလြဲလို႔ သူတို႔ဘာမွ မလုပ္တတ္ၾကေတာ့ဘူး။

ေနာက္ဆံုးေတာင္ႀကီးကေတာ့ 'အာဃာတ' ဆိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးပါ။ အခုအခံ အစြဲအလမ္းေတြကို ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ အမုန္းမီးပြားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိး ေတြဟာ အတိတ္ရဲ႕အက်ဥ္းသားေတြ ျဖစ္တတ္သလို၊ အမုန္းနဲ႔ ေလာင္ၿမိဳက္ခံ ေနရ ရွာသူေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာင္ႀကီးသံုးခုကိုလည္း ေက်ာ္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ "စုေပါင္းစြမ္းအင္" နဲ႔ လက္တကမ္းကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

(Sean Covey ၏ The 7 Habits of Highly Effective Teens အား ေက်ာ္၀င္း၏ ဘာသာျပန္မႈမ်ားမွ ေကာက္ႏႈတ္ထားပါသည္။)

Technorati technorati tags: , , ,

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

Friday, November 9, 2007

လြတ္လပ္မႈကို အလြဲသံုးစား မလုပ္ပါနဲ႔

လြတ္လပ္မႈကို အလြဲသံုးစားမလုပ္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ လြတ္လပ္မႈကို အလြဲသံုးစားလုပ္တဲ့သူဟာ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ မတန္ဘူး။ ကိုယ့္လြတ္လပ္မႈကို တန္ဖိုးထားရင္ သူတစ္ပါးရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကိုလည္း တန္ဖိုးထားမွ ျဖစ္မယ္။ ကိုယ့္အက်ဳိးရွိဖို႔ သူတစ္ပါးအက်ဳိး ထိခိုက္တဲ့အလုပ္ေတြကို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့လုပ္တာဟာ လြတ္လပ္မႈမဟုတ္ဘူး။ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုလံုးအတြက္ အက်ဳိးရွိတာကိုသိၿပီး လုပ္ႏိုင္တဲ့သူဟာ လြတ္လပ္မႈရွိတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့သူဟာ လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့သူ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ မတန္တဲ့သူ ျဖစ္တယ္။

ဥပေဒဆိုတာ လြတ္လပ္မႈကို တားဆီးေနတဲ့အရာလို႔ ဆိုႏိုင္ေပမဲ့ ဥပေဒမရွိဘဲ လြတ္လပ္မႈ မရွိႏိုင္ဘူး။ စည္းကမ္းနဲ႔ လြတ္လပ္မႈ၊ တာ၀န္နဲ႔ လြတ္လပ္မႈတို႔ဟာ တြဲေနတယ္။ ဥပေဒမရွိ စည္းကမ္းမရွိတဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ လံုၿခံဳမႈ မရွိဘူး။ လံုၿခံဳမႈမရွိရင္လည္း လြတ္လပ္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အိမ္ထဲကို ကိုယ္ခြင့္မျပဳဘဲ ဘယ္သူမဆို ၀င္လာလို႔ရရင္ လံုၿခံဳမႈ ရွိေသးသလား။ လြတ္လပ္မႈ ရွိေသးသလား။

လြတ္လပ္မႈရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့အဓိပၸါယ္ကို နားလည္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အတၱစိတ္ကလိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈက တစ္မ်ဳိး၊ သတိနဲ႔ဥာဏ္ပါတဲ့ အတၱစြဲကင္းတဲ့စိတ္က လိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈက ေနာက္တစ္မ်ဳိး။ အတၱစြဲကင္းတဲ့လူက လိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈဟာ သူ႔တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ လိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈ မဟုတ္ဘူး။ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းတစ္ခုလံုးအတြက္ လိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈျဖစ္တယ္။

အတၱစြဲကင္းတဲ့လူဟာ ကိုယ္ထင္ရာမလုပ္ဘူး။ ေနာက္ျဖစ္လာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြကို ထည့္စဥ္းစားတယ္။ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ေကာ ေနာက္လာမယ့္ ေခတ္အဆက္ဆက္အတြက္ေကာ ထည့္စဥ္းစားၿပီး လုပ္သင့္တာကိုပဲ လုပ္မယ္။ သူေတြးတာက ငါတို႔ဟာ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းႀကီးတစ္ခုလံုးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။

We exist as part of a community. We cannot afford to ignore those who went before, and those who will come after.

ငါတို႔ဟာ အသိုင္းအ၀ိုင္းႀကီးတစ္ခုရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္။ တို႔ေရွ႕က သြားတဲ့သူေတြနဲ႔ တို႔ေနာက္က လာမယ့္သူေတြကို အေလးမထားဘဲ ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။

(ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက (မဟာၿမိဳင္ေတာရ) ၏ အသက္ရွင္ေနလ်က္ ဘ၀ေသေနသူ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ထားပါသည္။)

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

ဖတ္႐ႈသူတို႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား

Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com