သနစ္မိႈင္းျမ၊ ကမၻာကလွ်င္
လြင္ျမသံရွည္၊ ပ်ံေ၀့လည္၍
က်ဴးျမည္ထံတ်ာ၊ စစ္ခရာသည္
သံ၀ါၿငိမ့္ေလး၊ သည္းလိႈက္ေအးစြ
နယ္ေက်းရြာရပ္၊ ပဲ့တင္ထပ္ခဲ့
ဤကပ္လႊာေျမ၊ လြမ္းေတးေစေသာ္
ေရေျမေတာေတာင္၊ ညိဳမ်က္ေမွာင္ႏွင့္
ပူေလာင္လြန္ဘိ၊ ေျဖမခ်ိၾက
ပရိေဒ၀၊ ၀ွန္ေသာကျဖင့္
တပ္မၿငိမ္ဆိတ္တကား။ ။
တပ္မၿငိမ္ဆိတ္၊ တထိတ္ထိတ္ႏွင့္
စိတ္မ်ားေထြေထြ၊ ေခါင္းငိုက္ေခြျဖင့္
ေတြ႕ေတြ႕ရွိလိမ့္၊ ေက်ာခ်မ္းသိမ့္မွ်
စိမ့္စိမ့္ေတြးနက္၊ ျပန္ေလ့က်က္ေသာ္
ရက္မ်ားေန႔မ်ား၊ ရွည္လ်ားအတိတ္
ျပန္ေခၚဖိတ္စို႔ …
တိုးက်ိတ္ဆိုစမ္း၊ သူ႔ဇာတ္လမ္းသည္
ခမ္း၀ါလူ႔ေဘာင္၊ တို႔တိုင္းေဆာင္ႏွင့္
ေပါင္လ်က္ေရာလ်က္၊ ဆက္စပ္ဆက္တည့္
သူ႔လက္က်ေရာက္၊ နယ္ခ်ဲ႕ေအာက္၀ယ္
နန္းေပ်ာက္နန္းလု၊ ရာစုႏွစ္ဆယ္
သမိုင္းနယ္မွ၊ ရစ္တြယ္အားသစ္
ေတာ္လွန္စစ္၏…
ဇာစ္ျမစ္ခက္မႊာ တလႊာသာတကား။ ။
ဇစ္ျမစ္ခက္မႊာ၊ ဤတလႊာတြင္
တို႔မွာလမ္းႀကံဳ၊ ေလာကဘံုတည့္
ဆံုခဲ့ေလေမာ၊ တြက္စစ္ေၾကာက
က်ေသာတာ၀န္၊ သင္ေက်ပြန္ၿပီ
လြန္ခဲ့ေသာရက္၊ စစ္ေၾကာင္းထြက္ခဲ့
ေခၽြးစက္ယုိစီး၊ ေတာၿမိဳင္ႀကီး၀ယ္
ခရီးနီးတံု၊ ေရာက္လုတံုႏွင့္
စံုခ်ည္တလွည့္၊ ဆန္တလွည့္ျဖင့္
ျပည္၀န္ကိုထမ္း၊ လာေသာလမ္း၌
ပင္ပန္းမဟူ၊ စိတ္ၾကည္ျဖဴစြာ
ရည္တူရဲေဘာ္၊ ရႊင္ေမြ႕ေပ်ာ္သည္
ေဩာ္ ျပန္လည္ေတြးရာ၊ လြမ္းစရာခ်ည္း
ရင္နာသည္းစြ…
ေရးလည္းမကုန္ႏိုင္ေတာ့တကား။ ။
အို… ၀ိညာဥ္ျခားကြာ၊ တမလြန္ရြာသို႔
ခြဲခြာရဲေဘာ္၊ စစ္သည္ေတာ္
ရည္ေရာ္မွန္းဆ၊ လြမ္းတ,သလ်က္
ဦးခငါတို႔၊ မ်က္ရည္စို႔ျဖင့္
ပို႔သဆုေတာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေၾကာင္းကို
စုေပါင္းျပဳဆဲ၊ ေတးရွည္ခၽြဲဘို႔
ငိုပြဲလြမ္းမီး အိုင္ခဲ့ၿပီတကား။ ။
ေဒါက္တာ ထီလာစစ္သူ
(မၾကာခင္ေရာက္ေတာ့မယ့္ အာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာ ထီလာစစ္သူေရးၿပီး ဒီတစ္ပတ္ Myanmar News Week ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ကဗ်ာေလးကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။)
Technorati tags: myanmar, matyr, hero | |
အျပည့္အစံုဖတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္
ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာမယ္ေျပာမယ္နဲ႔ မေျပာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ ေျပာျဖစ္ပါၿပီ။ ဟုတ္ကဲ့။ ျပည္ေျပးေတြ၊ ျပည္တြင္းျပည္ပက အစိုးရဆန္႔က်င္သူေတြနဲ႔ အေနာက္တိုင္းက ဒီမိုကေရစီဆရာႀကီးေတြက က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ဗမာႏိုင္ငံရယ္လို႔ သမုတ္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕အဆိုက ျမန္မာႏိုင္ငံ (Myanmar) ဆိုတဲ့အမည္ဟာ လက္ရွိအစိုးရ (သူတို႔သတ္မွတ္ခ်က္အရ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရ) က သတ္မွတ္ထားတဲ့ နာမည္ျဖစ္လို႔ လက္မခံ ႏိုင္ပါတဲ့ခင္ဗ်ာ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစမွာ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ဗမာႏိုင္ငံဆိုတဲ့ အေခၚအေ၀ၚကိုသာ လက္ခံပါသတဲ့။ လုပ္လိုက္ၾကပံုက။
ပထမဆံုး က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ ရန္ကုန္ဆိုတဲ့အမည္မ်ားဟာ လက္ရွိအာဏာရ အစိုးရက ေပးထားတဲ့ အမည္မ်ား မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဆိုတဲ့အမည္မ်ားဟာ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံကို ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအျဖစ္ သိမ္းပိုက္ၿပီး ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕က ဗမာႏိုင္ငံ (Burma) နဲ႔ ရန္ဂြန္းၿမိဳ႕ (Rangoon) ဆိုတဲ့အမည္မ်ားကို မေျပာင္းလဲခင္အခ်ိန္ထိ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ မူလ အမည္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာဘာသာစကားတြင္ေတာ့ ျမန္မာႏွင့္ ရန္ကုန္ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚမႈ ရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာပဲ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္းအစိုးရမ်ားဟာ မူလအမည္သို႔ ေျပာင္းလဲ မွည့္ေခၚရန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိၾကပါ။ လက္ရွိအစိုးရကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ရပ္ျဖင့္ မူလအမည္သို႔ ျပန္လည္မွည့္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ပထမအခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနစ္ အတိတ္ကာလမွ ခံစားခ်က္မ်ား ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ယခင္က အကြဲကြဲအျပားျပားႏွင့္ ရန္ေစာင္မႈမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ကို "ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္" ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ အမ်ဳိးသားေရး ျပန္လည္ေသြးစည္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ဳိးႀကီး ၈ ခုနဲ႔ လူမ်ဳိးစုေပါင္း ၁၃၅ ခု စုစည္းေနထိုင္ၾကပါတယ္။ လူမ်ဳိးႀကီး ၈ ခုမွာမွ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားဟာ အမ်ားစုျဖစ္ၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးလူဦးေရရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗမာလူမ်ဳိး (Bamar သို႔မဟုတ္ Burman (ၿဗိတိသွ်အသံုး)) အမ်ားစုေနထိုင္သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအား ၁၈၀၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕က သိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့အခါ ၿဗိတိသွ်တို႔က ဗမာႏိုင္ငံ (Burma) လို႔ အမည္ေျပာင္းခဲ့ၾကပံု ရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ပုဂံေဒသမွ ဂူဘုရားတစ္ခုအတြင္းက ေအဒီ ၁၁၉၀ ခုႏွစ္နဲ႔ညီမွ်တဲ့ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ ေက်ာက္စာတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေက်ာက္စာဟာ ယခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ျမန္မာဆိုတဲ့အမည္ကို အေစာဆံုးအသံုးျပဳသည့္ အေထာက္အထား ျဖစ္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ အဲဒီေခတ္နဲ႔ ေနာက္ပိုင္း ကာလေတြမွာ ဗမာဆိုတဲ့အမည္ကို ေလ့လာေတြ႕ရွိျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ပထမဆံုးေသာ ဗမာဆိုသည့္အမည္ အေထာက္အထားကို ၁၈ ရာစုႏွင့္ ၁၉ ရာစုႏွစ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က အေဆာက္အဦေတြနဲ႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြက်မွသာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။
ဒါထက္ပိုစိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတာကေတာ့ တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြဟာ ေရွးေခတ္ကာလမ်ားကတည္းက က်ေနာ္တို႔လူမ်ဳိးမ်ားကို သူတို႔ဘာသာစကားနဲ႔ ျမန္တင့္ (缅甸) လို႔ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာတင့္တို႔ ဗတင့္တို႔လို အေခၚအေ၀ၚမ်ဳိးကို သံုးႏႈန္းခဲ့ၾကတယ္လို႔ အေထာက္အထား မေတြ႕ရပါဘူး။ မာကိုပိုလိုရဲ႕ မွတ္တမ္းထဲမွာလည္း ျမန္ (Mien) လို႔ ေရးသားေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ယခုအခ်ိန္မွာ လူနည္းစုလူမ်ဳိးမ်ားဟာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတဲ့ေခါင္းစီးေအာက္မွာ အမ်ဳိးသားေရးအရ တန္းတူ အခြင့္အေရးရရွိတယ္လို႔ ခံစားေနၾကရပါၿပီ။ တကယ္ေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပက အစိုးရဆန္႔က်င္သူေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ ေသာင္းက်န္းသူေတြနဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးေတြက ဗမာႏိုင္ငံလို႔ ဆက္လက္ေခၚေ၀ၚေနၾကတာဟာ လက္ရွိအစိုးရရဲ႕ေဆာင္ရြက္မႈမွန္သမွ်ကို ကန္႔လန္႔တိုက္ေနၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုတဲ့အမည္ကို လက္မခံႏိုင္ပါဘူးရယ္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ေအာ္ေနတဲ့ NLD နဲ႔ လက္၀ါးျခင္း႐ိုက္ စည္း၀ါးကိုက္ကာ ညာညႇိေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ NLD က အခုလို ႏိုင္ငံအမည္ေျပာင္းျခင္းဟာ အေရးတႀကီး ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ရမည့္အလုပ္မဟုတ္ဘဲ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ ဆႏၵမဲေပးမႈနဲ႔သာ ျပဳလုပ္သင့္တယ္လို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွာမဆို အမ်ဳိးသား ေပါင္းစည္းညီညြတ္ေရးဟာ အေရးပါတဲ့ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းတစ္ရပ္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ေၾကညာခ်က္က အံ့ၾသစရာႀကီး ျဖစ္လို႔ေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္ၿပီး ေမးလိုတာက ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ဗမာျပည္ရယ္လို႔ အမည္ေျပာင္းခဲ့စဥ္ကေရာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵပါခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါသလားခင္ဗ်ာ။ တကယ္လို႔သာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး (NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အေဖ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ လုပ္ႀကံ မခံခဲ့ရဘူးဆိုရင္ သူဟာလည္းပဲ မူလအမည္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရယ္လို႔ ျပန္လည္မွည့္ေခၚလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ၿဗိတိသွ်တို႔ မွည့္ေခၚခဲ့တဲ့ ဗမာ (Burma) ဆိုတဲ့အမည္ဟာ အမ်ဳိးသားေရးအရေရာ သမိုင္းေၾကာင္းအရပါ ကိုယ္စားျပဳမႈ လြဲေန႐ုံမကဘဲ အသံထြက္ပံုအားျဖင့္လည္း လြဲေနတာကို ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ႀကီးက ျမန္မာရယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံခဲ့ၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုလသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ ႏိုင္ငံအားလံုးဟာလည္း ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ လက္ခံအသံုးျပဳဖို႔ တာ၀န္ ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ လက္ခံက်င့္သံုးျခင္း မရွိဘူးဆိုရင္ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ အာဏာကို အသိအမွတ္မျပဳ အေကာင္အထည္မေဖာ္ရာက်သျဖင့္ အဲဒီႏိုင္ငံေတြကို ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈ (sanction) နဲ႔ ကန္႔သတ္ပိတ္ပင္ျခင္း (embargo) မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီ (UNSC) ကို တိုက္တြန္းပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာဆိုတဲ့အမည္ကသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု ၁၃၅ ခုလံုးကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ပါတယ္။
(သိပ္တတ္လြန္းလို႔ ဆရာႀကီးလုပ္တယ္ေတာ့ မထင္ေစလိုပါ။ ကိုယ္သိထားတာေလးေတြကို မွ်ေ၀လိုတဲ့ ဆႏၵတစ္ခုတည္းပါ။)
Technorati tags: myanmar, burma, reinstate | |
အျပည့္အစံုဖတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္
ဒီကေန႔ ဘေလာ့ဂ္ေတြေလွ်ာက္လည္ သတင္းေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေၾကျငာခ်က္လို႔နာမည္တတ္ထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို သြားေတြ႕ပါတယ္။ ဟုတ္တိပတ္တိပါပဲ။ Letter Head ေတြ၊ တံဆိပ္တုံးေတြနဲ႔။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ေတာ့ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေပါ့။ မသိရင္ ျမန္မာျပည္ လူထုႀကီးတစ္ခုလံုးကိုပဲ ကယ္တင္ေပးေတာ့မည့္သူေတြလိုလိုနဲ႔။ အဟုတ္ႀကီးေပါ့ေလ။ ေက်းဇူးရွင္ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ားပါပဲ။ အဲ.. က်ေနာ္ ဘယ္သူေတြကိုမ်ား ေျပာေနပါလိမ့္လို႔ စာဖတ္သူ ေခါင္းစားသြားမယ္ထင္ပါ့။ တျခားဟုတ္႐ိုးလားဗ်ာ။ သူတို႔ကိုသူတို႔ ဘာတဲ့.. စြမ္းအားျမင့္ ျမန္မာေက်ာင္းသား စစ္သည္ေတာ္မ်ားလို႔ နာမည္ခံထားတဲ့ မူလတန္းကေလးေလာက္ေတာင္ စဥ္းစားဉာဏ္ မရွိတဲ့သူေတြေပါ့။
ေၾကျငာခ်က္ထဲမွာကေတာ့ အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးလို႔ ေအာ္ေနၾကတဲ့သူေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့။ အစိုးရက ျပည္သူေတြကို ႏွိပ္စက္သတဲ့။ အခြင့္အေရးမွန္သမွ်ဟာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးေတြရဲ႕ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈ ခံရသတဲ့။ ဥပေဒကလည္း အစိုးရကို ေၾကာက္ရလို႔ ဒီလူေတြကို မႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ စသျဖင့္ စသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ရဲ႕ အဆင့္မရွိတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ အေၾကာင္းျပေကာင္းေအာင္ သူမ်ားကို အျပစ္တင္ ဖိတင္ထားလိုက္ၾကတာ။ ေအာ္.. ၿပီးေတာ့ ပါလိုက္ေသး။ ဘာတဲ့.. နာဂစ္ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြဟာ မေသသင့္ဘဲ ေသၾကရသတဲ့။ အစိုးရကလည္း အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူေတြကို ပစ္ထားသတဲ့။ တကယ့္ကို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး အ႐ူးေခ်းပန္း ေအာ္ေနလိုက္ပံုမ်ား စိတ္ပ်က္စရာ။
ေနာက္ေတာ့ ဆက္ေရးထားလိုက္တာက ပိုေတာင္ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းေသး။ ဧၿပီလအတြင္းက ၃၆ လမ္း အလယ္ဘေလာက္က ABC စားေသာက္ဆိုင္နားမွာ ဗံုးေဖာက္ခဲ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ စစ္သည္ေတာ္ အေကာင္းစားႀကီးေတြကို မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳပါသတဲ့။ ဇူလိုင္ ၁ ရက္ေန႔ မနက္က ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕႔နယ္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး႐ုံးကို ဗံုးေဖာက္ခဲ့တာလည္း သူတို႔အဖြဲ႕ကပါပဲတဲ့။ အမေလး.. ဂုဏ္ယူ၀င့္ႂကြားစြာကို ေရးထားတာဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ကုန္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။
သူတို႔ လုပ္ေနပံုက က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္ ကေလးဘ၀က သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ရန္ျဖစ္လို႔ သူ႔ကိုမႏိုင္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ ကစားစရာအ႐ုပ္ေတြကို သြားယူၿပီး လႊင့္ပစ္ခဲ့ပံုမ်ဳိးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ တူေနပါတယ္။ ဒီလူေတြ သူငယ္နာ မစင္ေသးတာမ်ားလား။ သူတို႔ အေၾကာင္းျပထားတာက ျမန္မာျပည္သူေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကတယ္တဲ့။ ဒီလို ေဖာက္ခြဲေရးလုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ေတာ့ေရာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ခ်မ္းသာသြားပါသလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါသလား။ ေသသြားတဲ့ နာဂစ္ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္ရွင္လာႏိုင္ပါသလား။ ဧရာ၀တီတိုင္းက ေလေဘး ဒုကၡသည္ေတြေရာ ဆန္ေတြ စားစရာေတြ ရလာပါသလား။ ေမးလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။ ဟုတ္ကဲ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲဒီ စြမ္းအားျမင့္ စစ္သည္ေတာ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အေကာင္းစားႀကီးေတြကေတာ့ ဆုေၾကးေငြေတြ ရခ်င္ ရႏိုင္သေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ လက္ရွိအစိုးရဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို အသိအမွတ္မျပဳဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အတြက္ အခုလို ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္တာဆိုပဲ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တာမရလို႔ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြ ဆြဲၿဖဲတတ္တဲ့ ကေလးဆိုးလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ ဘာေၾကာင့္မ်ား ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္ကို ဒီေလာက္ ေၾကာက္ေနၾကပါလိမ့္ဗ်ာ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ယံုၾကည္မႈ မရွိလို႔မ်ားလား။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပန္မႏိုင္မွာ ေၾကာက္ေနသလိုပဲ။
စြမ္းအားျမင့္ စစ္သည္ေတာ္ အေကာင္းစားႀကီးေတြကို မသိလို႔ ေမးခ်င္တာက ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ ဗံုးေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ တည္ေဆာက္လို႔ရမယ္မ်ား ထင္ေနၾကသလား။ အမုန္းက်ဲၿပီး ဗုံးခြဲ႐ုံနဲ႔ေတာ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံက ျဗဳန္းကနဲ ျဖစ္မလာဘူးဗ်။ ႏိုင္ငံဆိုတာ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ရတာပါ။ ဗံုးေတြထဲမွာ ယံုၾကည္မႈ မပါဘူးဗ်။ ဗံုးေတြထဲမွာ ယမ္းမႈန္႔ေတြနဲ႔အတူတူ အမုန္းတရားေတြပဲ ပါတယ္။ ကံမေကာင္းရင္ ဗုံုးေထာင္သူကိုယ္တိုင္လည္း ေသသြားႏိုင္တယ္။ ဒါက ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ စိုးရိမ္လို႔ ေျပာတာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကေတာ့ ဒါေတြ စဥ္းစားမယ့္ပံု မေပၚပါဘူး။ အေနာက္အရပ္က ေဗထိဆို လက္က က်ဳိးေနၿပီ ထင္ပါ့။ ေျမႇာက္ေပးရင္ ဟ၀ွာတက္ေအာင္ ကတယ္ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေျပာတာမ်ားလား။ ပါးစပ္က ဒီမိုကေရစီတို႔၊ ျပည္သူေတြတို႔ ဘာညာ ေအာ္ၿပီး လက္က ဗံုးေတြ ကိုင္ေနၾကတာ အီရတ္တို႔ အာဖဂန္တို႔ကိုမ်ား အားက်ေနၾကတာလားဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံကို အီရတ္တို႔၊ အာဖဂနစၥတန္တို႔လို႔ ျပာပံုျဖစ္ၿပီးမွ ဒီမိုကေရစီ ျပန္ေဖာ္ေဆာင္ၾကမွာလား။ ဟိုေၾကာ္ျငာထဲက ဟဲဗီးၿဖိဳးေလးလို ခင္ဗ်ားတို႔ေခါင္းကို လက္ညႇဳိးနဲ႔ထိုးၿပီး ေျပာလိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။ ဒါကိုသံုး.. ဒါကိုသံုး.. ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ေခတ္မွာ ေနေနတာလဲ။
Technorati tags: VBSW, boming, burma, myanmar | |
အျပည့္အစံုဖတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္
