ညီေစ

တေကာင္းအဆက္ ဗဟိုမဟာအႏြယ္ေတြမို႔
ေဇာင္းထက္သလို ကဗ်ာသြယ္ေစေတာ့
ေဒါင္းငွက္ဆို ျမန္မာရယ္လို႔
ကမၻာအလယ္က သိၾကၿပီ။

ေဒါင္းခြပ္လွ်င္နာ
ေဒါင္းတြန္ရင္ သာပါလိမ့္
ျပည္ျမန္မာ သည္နိမိတ္
ေရွးအတိတ္ဆီ။

သည္ေရႊျပည္ အလွေဆာင္းမယ္လို႔
ျမန္မာ့ေဒါင္း ညီလာခံေတာ့
သီတာရံ အေနာက္ေတာဆီက
သေဘာမတည္ ငွက္တမန္တို႔
မရွက္ျပန္ အဖ်က္ရန္အႀကံမိုက္ေတြနဲ႔
အသိုက္ေျပာင္း ေဒါင္းအသြင္ႀကံေဆာင္ၾကေသာ္လည္း
ဟန္ေဆာင္ဘ၀ တာမရွည္
(မာယာအလီလီနဲ႔)
တစာစာျမည္လို႔ လွည့္စားတုန္း။

အိုးေ၀ ... အိုးေ၀ ... ရယ္လို႔
မ်ဳိးအေဆြ တြန္သံေႏွာေလခိုက္
ေတာတစ္၀ိုက္ သိမ့္တုန္ခါေရာ့
ညာတဲ့သူ အသံျပာနဲ႔
တအာအာ ဘာသာစကားကိုက
ျမန္မာနားမွာ မခ်ဳိစရာမို႔
ဘယ္လိုလာ အေရၿခံဳေနလည္း
ေျမတုန္ေအာင္ အခါခါရွာလို႔
မညႇာတာ အၿပီးတိုက္စို႔ရဲ႕
(ဟဲ့-)
က်ီးမိုက္ ျပန္ဦး ။ ။

(၁၉၉၉ ခုႏွစ္၊ စာေပဗိမာန္ စာမူဆု၊ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္၊ ပထမဆုရ ျပင္စည္ေအာင္ (ခရာေတာ) ၏ သရပါအ၀င္ ကဗ်ာမ်ား စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

Why God never received a PhD?

1. He had only one major publication.
2. It was in Hebrew.
3. It had no references.
4. It wasn't published in a refereed journal.
5. Some even doubt he wrote it by himself.
6. It may be true that he created the world, but what has he done since then?
7. His cooperative efforts have been quite limited.
8. The scientific community has had a hard time replicating his results.
9. He never applied to the ethics board for permission to use human subjects.
10. When one experiment went awry he tried to cover it by drowning his subjects.
11. When subjects didn't behave as predicted, he deleted them from the sample.
12. He rarely came to class, just told students to read the book.
13. Some say he had his son teach the class.
14. He expelled his first two students for learning.
15. Although there were only 10 requirements, most of his students failed his tests.
16. His office hours were infrequent and usually held on a mountain top.
17. No record of working well with colleagues.

Honor to thehappypersons.googlegroups.com

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

လူဦးေရျပႆနာ

ႏိုင္ငံေရးတြင္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာအခ်က္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ စနစ္တက် ေလ့လာလုပ္ေဆာင္လွ်င္ တိုင္းျပည္အက်ဳိးရွိဖြယ္၊ နမူနာယူဖြယ္ အခ်က္မ်ားစြာရွိပါသည္။ လူဦးေရမွာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး (Geo-Politics) ၏ ပထမအခ်က္ႀကီးတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းက ႏိုင္ငံေရးကို အႀကီးအက်ယ္ လႊမ္းမိုးမႈရွိေပသည္။ လူဦးေရအေျခအေန (Demographic Situation) ကို ထည့္မတြက္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္လွ်င္ အက်ဳိးမရွိ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရအေျခအေနႏွင့္ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရးကို ေလ့လာလွ်င္ အလြန္ရင္ေလးဖြယ္ အခ်က္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ဘက္တြင္ လူဦးေရ သန္းေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ရွိသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရွိၿပီး၊ အေနာက္ ဘက္တြင္ လူဦးေရ သန္းေပါင္း ၈၀၀ ေက်ာ္ရွိ အိႏၵိယႏိုင္ငံရွိေပသည္။ အေနာက္ေျမာက္မွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္လည္း လူဦးေရ သန္းေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေနေပၿပီ။ ယင္းလူဦးေရထူထပ္လွသည့္ ႏိုင္ငံႀကီးသံုးႏိုင္ငံၾကားတြင္ လူဦးေရ ၅၄ သန္း ေက်ာ္မွ်သာရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနသည္ မည္မွ်ရင္ေလးဖြယ္ေကာင္းပါသနည္း။

ထိုသို႔ေသာ လူဦးေရအေျခအေနတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔၏ စ႐ုိက္လကၡဏာ (National Characteristic) ကို ထည့္တြက္လိုက္ပါက အေျခအေနမွာ အလြန္ဆိုးရြားလွသည္ကို ေတြ႕ၾကရေပမည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔သည္ တစ္ဦးခ်င္း အလြန္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနလိုၿပီး၊ မိမိသေဘာအရသာ ေနသြားလို၏ (Individualistic) )။ ထို႔ေၾကာင့္ ခိုင္မာ စြမ္းပကားရွိသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား မရွိသည့္အခါ ျမန္မာတို႔သည္ ညီညြတ္စည္းလံုးမႈ လံုး၀မရွိဘဲ ၀ါးအစည္းေျပ သလို သူတစ္လူငါတစ္မင္းသာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။
ပုဂံေခတ္မွ ယခုအထိ တိုင္းျပည္စည္းလံုးညီညြတ္သည့္ ကာလမွာ အလြန္နည္းၿပီး ၀ါးအစည္းေျပသလို ျဖစ္ခဲ့သည္က မ်ားေလသည္။ အေနာ္ရထာ၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းဘုရား၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကဲ့သို႔ စြမ္းပကားရွိၿပီး ခိုင္မာသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လက္ထက္တြင္သာ ျမန္မာတို႔ ေရပက္မ၀င္ေအာင္ စည္းလံုးခဲ့ေလသည္။ ျမန္မာတို႔ စည္းလံုးမိၿပီ ဆိုလွ်င္လည္း အေရွ႕ေတာင္အာ႐ွ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ခဲ့သည္ခ်ည္းျဖစ္၏။

သို႔ေသာ္ ထုိသို႔ စည္းလံုးခဲ့သည့္အခ်ိန္မွာ အလြန္နည္းပါးလွပါဘိ။ အေနာ္ရထာ နန္းသက္ (ေအဒီ ၁၀၄၄-၁၀၇၇) ၃၃ ႏွစ္၊ ဘုရင့္ေနာင္ နန္းသက္ (ေအဒီ ၁၅၅၀-၁၅၈၁) ၃၁ ႏွစ္၊ အေလာင္းဘုရား နန္းသက္ (ေအဒီ ၁၇၅၂-၁၇၆၀) ၈ ႏွစ္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၂ ႏွစ္ (၁၉၄၅ ခုႏွစ္ စစ္ႀကီးအၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈေပးသည့္ ကာလကိုသာ ေရတြက္ပါသည္။) စုစုေပါင္း ၇၄ ႏွစ္သာ ျမန္မာတို႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိခဲ့ၾကေလသည္။ အေနာ္ရထာလက္ထက္ ၁၀၄၄ မွစကာ ေရတြက္ေသာ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုးသည္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၉၀၃ ႏွစ္တြင္ ၇၄ ႏွစ္သာ ျမန္မာတို႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိခဲ့ၾကေလသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္မွစကာ ယေန႔ထိ ကြဲခဲ့ၿပဲခဲ့ၾကသည္ကို ကိုယ္ေတြ႕ ေတြ႕ဖူး၊ ႀကံဳဖူးၾကၿပီး ျဖစ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအေျခအေနအရ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ အလိုအပ္ဆံုးအခ်က္ မွာ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးျဖစ္ပါသည္။ အစဥ္အလာအရ ျမန္မာတို႔ စည္းစည္းလံုးလံုး ရွိခဲ့ၾကသည္မွာလည္း ခိုင္မာ စြမ္းပကားရွိသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားလက္ထက္တြင္သာ ျဖစ္ရကား ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလိုအပ္ဆံုးအခ်က္မွာ ခိုင္မာ စြမ္းပကားရွိသည့္ လက္႐ုံးရည္၊ ႏွလံုးရည္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္မွ တစ္မ်ဳိးသားလံုး စည္းလံုးညီညြတ္ မႈဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။
ႏိုင္ငံကလည္းေသးငယ္၊ အခ်င္းခ်င္းလည္း မညီမညြတ္ျဖစ္ေနလွ်င္၊ ထို႔ျပင္ ယင္းႏိုင္ငံငယ္ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံႀကီးတစ္ခုျဖစ္ေနပါက ယင္းႏိုင္ငံငယ္ ေသဖို႔သာျပင္ေပေတာ့။ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားအလယ္တြင္ ၾကားညႇပ္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြတ္လပ္ေရးမရမီမွစကာ ယခုထိ အေတာမသတ္ အခ်င္းခ်င္း ကြဲၿပဲတိုက္ခိုက္လာၾကသည္ကို ေႏွာင္းေခတ္သမိုင္းဆရာတို႔က မည္သို႔ သံုးသပ္ေရးသားၾကမည္ ထင္သနည္း။

ယင္းမွာ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအတြက္ သမိုင္းက ေပးသည့္ အေရးအႀကီးဆံုး သင္ခန္းစာပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ပိုလန္ကိုႀကည့္ပါ။ အခ်င္းခ်င္း သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း မညီညြတ္ၾကေသာေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္ ႐ုရွား၊ ပရပ္ရွားႏွင့္ ၾသစႀတီးယားတို႔က ပိုလန္ကို သားတစ္သဖြယ္ အပိုင္းပိုင္းလွီးျဖတ္ကာ ခြဲေ၀ယူျခင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံခဲ့ရေလသည္ (Partitions of Poland) ။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းကပင္ ႐ုရွားႏွင့္ ဂ်ာမနီတို႔က လက္၀ါးခ်င္း႐ုိက္ကာ ပိုလန္ကို တစ္ပိုင္းစီ ခြဲစိတ္ယူခဲ့ၾကပါေသးသည္။
ႏိုင္ငံေသးငယ္တိုင္း သူမ်ားေစာ္ကားခံရသည္ေတာ့မဟုတ္ေပ။ ႏိုင္ငံေလးမ်ားအတြက္ သူမ်ား အေစာ္ကားမခံရေစရန္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္မွာ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးႏွင့္ စစ္ေရးျပင္ဆင္ၿပီးျဖစ္မႈတို႔ျဖစ္ပါသည္။ အစၥေရးႏွင့္ ဆြစ္ဇာလန္တို႔မွာ ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုးသာဓကမ်ား ျဖစ္ေပသည္။

အစၥေရးလူဦးေရမွာ သံုးသန္းမွ်သာျဖစ္၏။ ရန္သူအာရပ္ႏိုင္ငံအားလံုး လူဦးေရႏွင့္ႏိႈင္းလွ်င္ ၂၀ ပံု ၁ ပံုပင္မရွိေခ်။ သို႔ေသာ္ အစၥေရးကို မည္သူကမွ် မေစာ္ကားရဲ။ အစၥေရးစတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ယေန႔ထိ အာရပ္မ်ားႏွင့္ စစ္သံုးႀကိမ္ျဖစ္ခဲ့ရာ စစ္ျဖစ္တိုင္း အစၥေရးကသာ အႏိုင္ရခဲ့သည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။

ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံသည္ ေသးငယ္လွေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစီကို အလြန္ျမတ္ႏိုးသည့္ႏိုင္ငံျဖစ္၏။ ဘက္မလိုက္သည္မွာ လည္း တကယ္ဒင္ဒင္ျမည္ ဘက္မလိုက္ႏိုင္ငံျဖစ္ေလသည္။ မၾကာေသးမီ အခ်ိန္ေလးအထိ ဆြစ္ဇာလန္သည္ ကုလသမဂၢကိုပင္ အဖြဲ႕၀င္အျဖစ္ မ၀င္ခဲ့ဘဲ သီးျခားရပ္တည္ခဲ့သည့္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေလသည္။

ႏွစ္ႏိုင္ငံစလံုးသည္ ေသးငယ္ေစကာမူ စစ္ေရးတြင္ ဒင္ဒင္ျမည္ ထိပ္ထိပ္ႀကဲမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မည္သူ႔ အေစာ္ကားမွ် မခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ သည္ႏွစ္ႏိုင္ငံလံုးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀သည့္ေနရာတြင္ ျမန္မာက ထိပ္တန္းကျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာတို႔သည္သာ စည္းလံုးညီညြတ္စြာျဖင့္ သယံဇာတအရင္းအျမစ္မ်ားကို စီးပြားေရး တကယ္နားလည္သူမ်ားႏွင့္ စနစ္တက် ထုတ္ယူသံုးစြဲလိုက္လွ်င္ ျမန္မာတို႔ အာရွတြင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ အတြင္း ထိပ္တန္းႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔၏ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ပထ၀ီႏိုင္ငံေရး (အထူးသျဖင့္) ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရအေျခအေနကို ေရွ႕တန္းတင္ စဥ္းစားၾကၿပီး ညီညြတ္ေရးတည္ေဆာက္ရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားတင္ျပလိုက္ရပါသည္။

(ေသာင္းထိုက္၏ ပထ၀ီႏုိင္ငံေရးစာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ထားပါသည္။)

technorati tags: demographic, geopolitic, individualistic, national characteristic

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္ၾကပါ

ဒီသတင္းေလးကို ေအာက္တိုဘာ ၂၆ ရက္ထုတ္ လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္မွာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီမင္းသမီးေတြဟာလည္း ျမန္မာမိန္းကေလးေတြပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေတြပါပဲ။ ကုိယ့္ရဲ႕ႏွမသားခ်င္း အရြယ္ေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးသင့္ပါတယ္။ အခုျဖစ္ပံုက စိတ္မေကာင္းစရာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ အခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္းမွာ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေတြ႕ေန၊ ျမင္ေန၊ ၾကားေနရပါတယ္။ နည္းပညာေတြ တိုးတက္ လာတာ မိန္းကေလးေတြအတြက္ ထိတ္လန္႔စရာလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ႐ုပ္ရွင္အစည္းအ႐ုံးဥကၠဌ ဦးျမင့္သိန္းေဖကလည္း ဒီေခတ္ နည္းပညာေတြက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေၾကာင္း၊ ဘယ္သူမွ သိပ္မလံုၿခံဳေတာ့သလိုျဖစ္ေနေၾကာင္း အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုမွာ ေျပာထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၊ ၄ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းကစၿပီး မသမာသူေတြက လုပ္ေနၾက တာပါ။ ဥကၠဌအေနနဲ႔ ကိုယ့္သားသမီး၊ ကိုယ့္ေမာင္ႏွမလို ကိုယ္ခ်င္းစာေပးသင့္ေၾကာင္း၊ အခုလိုလုပ္ျခင္းျဖင့္ လုပ္သူ အတြက္လည္း အက်ဳိးမရွိေၾကာင္း၊ ခံလိုက္ရတဲ့ သူေတြအတြက္ ထည့္ၿပီးစဥ္းစားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္နဲ႔ စဥ္းစားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အင္မတန္ဆိုးရြားတဲ့ေဆာင္ရြက္မႈေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ နည္းပညာကို အသံုးခ်ၿပီး ကိုယ္နဲ႔တည့္လို႔ျဖစ္ ေစ၊ မတည့္လို႔ျဖစ္ေစ၊ လက္တည့္စမ္းတာပဲျဖစ္ေစ မလုပ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာထားတာေတြ႕ရပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔လည္း အခုလိုလုပ္ရပ္ေတြကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒီကိစၥေတြဟာ အမွန္တကယ္ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိုထိပါးတဲ့အတြက္ မလုပ္သင့္တဲ့ဟာပါ။ ဥပေဒေၾကာင္းအရလည္း အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာအျမင္နဲ႔ဘဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ ေရွာင္ၾကဥ္အပ္တဲ့ ဒုစ႐ုိက္ ဆယ္ပါးရွိပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ကာယဒုစ႐ုိုက္ ၃ ပါးထဲမွာ သူတစ္ပါးသားမယားကို ျပစ္မွားျခင္းဆိုတဲ့ ကာေမသု မိစၦာစာရကံဆိုတာ ပါ}ပါတယ္။ သူတစ္ပါးသားမယားကို ျပစ္မွားတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္၊ ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္တာကိုပဲဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ ဘာနဲ႔မွ မျပစ္မွားအပ္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ ပါ။ အခုလုပ္ရပ္က ကာယကံေျမာက္မထိပါးေပမယ့္ ဒီလူေတြကို အထင္မွားေစဆိုတဲ့ မေနာကံနဲ႔ ဒီလူ ဒီလူေတြေပါ့လို႔ ေျပာဆိုတဲ့ ၀စီကံ ႏွစ္ခုေျမာက္ပါတယ္။ ကာေမသုမိစၦာစာရကံရဲ႕ အက်ဳိးေပးပံုက ေဘးရန္အႏၲရာယ္ မ်ားျပားျခင္း၊ လူမုန္းမ်ားျခင္း၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္မရွိတဲ့ လင္ သို႔မဟုတ္ မယားနဲ႔ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းရျခင္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပဳလုပ္တဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္သံုးသပ္သင့္ပါတယ္။ မိန္းကေလးဖက္က သေဘာတူၾကည္ျဖဴရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးေပါ့ေလ။ အဲဒီလိုမိန္းကေလးလည္း ရွိမယ္ေတာ့မထင္ပါဘူး။ ေငြေၾကးနဲ႔ တျခားတစ္စံုတစ္ရာအတြက္ လုပ္တဲ့သူ ေတြ ရွိရင္လည္းရွိလိမ့္မေပါ့။ ကာယကံရွင္ သေဘာတူၾကည္ျဖဴမႈမရွိဘဲ၊ ဟုတ္မွန္တာလည္းမဟုတ္ဘဲ အခုလိုလုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္ကေတာ့ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ဥပေဒေရး ဘယ္ဘက္ကမွ လက္ခံႏိုင္စရာမရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကန္႔ကြက္ခ်င္ပါတယ္။

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈ

ယေန႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံအမ်ားစုႀကီး၏ ဆင္းရဲမြဲေတမႈသည္ မရွိ၍ ဆင္းရဲသည္ထက္ မသိ၍ ဆင္းရဲရသည္ဟု ဆိုပါက ပို၍ မွန္ကန္ေပလိမ့္မည္။ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ႐ုပ္၀တၴဳအရင္းအျမစ္မ်ားႏွင့္ လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား မရွိမဟုတ္ဘဲ ရွိေနသည္မ်ားကို မည္သို႔ ထိေရာက္စြာ အသံုးျပဳရမည္ကိုမသိ ဆင္းရဲေနရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း လက္တင္အေမရိက ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွ စီးပြားေရးပညာရွင္တစ္ဦးက ကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အလားအလာေကာင္းေသာ ေရႊတြင္းႀကီးေပၚတြင္ ထိုင္ၿပီး ငတ္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ႏိုင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈဆိုင္ရာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလ့လာသူမ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ား အထူးသျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေဘာဂေဗဒပညာရွင္မ်ား (Development Economists)ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ယင္းတို႔ သည္ ေလ့လာရင္းျဖင့္ပင္ မိမိတို႔ ပညာရပ္နယ္ပယ္ သတ္မွတ္ခ်က္ေဘာင္တြင္ အက်ဳံးမ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ႏွင့္ပါ ထိပ္တိုက္တိုးမိခဲ့ၾကသည္။
ယေန႔ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားအတြက္ အခြင့္အလမ္းမသာဖြယ္ရာအေျခအေနမွာ ယင္းႏိုင္ငံမ်ား၏ ပကတိအေျခအေန အရ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ပိတ္ပင္တားဆီးထားသည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားအနက္ စီးပြားေရးႏွင့္တိုက္႐ိုက္ မသက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားက စီးပြားေရးႏွင့္ တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားထက္ ပိုမို အေရးပါ ပိုမိုလည္း ေက်ာ္လႊားရန္ခက္ခဲေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ (National Unity) ႏွင့္ အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈ (National Integratoin) ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွစ္ရပ္၏ အဓိပၸါယ္သည္ မ်ားစြာ ကြာျခားေပသည္။ အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈသည္ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္သည့္ စီးပြားေရးႏွင့္ တိုက္႐ိုက္မသက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားအနက္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈအတြင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ျပည္သူူလူထုအတြင္း ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအခ်င္းခ်င္းအတြင္း အျပန္အလွန္ နားလည္လက္ခံမႈႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳမႈတို႔ အားနည္းျခင္းႏွင့္ ျပည္သူ တို႔၏ လူမႈေရးစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းမႈ အားနည္းျခင္းတို႔သည္လည္း အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈအားနည္းျခင္း၏ သေဘာ လကၡဏာမ်ားအျဖစ္ရွိေနေပသည္။ ယင္းသို႔ အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈအားနည္းျခင္းသည္ ယင္းႏိုင္ငံမ်ားကို မဖြံ႕ၿဖိဳးမတိုးတက္ ေအာင္ တားဆီးထားသည့္ အဓိကအေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္သည္ဟု ေလ့လာသူမ်ားက သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈသည္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနထက္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေျခအေနႏွင့္ ပိုမုိသက္ဆိုင္ေပသည္။ ႏိုင္ငံအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္ေနျခင္းသည္ တိုင္းရင္းသားအားလံုး၏ သေဘာထား အယူအဆႏွင့္ အေတြးအျမင္မ်ား ညီညြတ္ေနျခင္းကို ေဖာ္ျပသည့္အျခင္းအရာပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ေခါင္းေဆာင္မႈ အတြင္း ညီညြတ္မႈ၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ျပည္သူအၾကားညီညြတ္မႈႏွင့္ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္းတို႔၏ ညီညြတ္မႈမ်ားသည္လည္း အျပန္အလွန္ နားလည္မႈႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳမႈဟူေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျခင္းအရာမ်ားပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျပည္သူတို႔၏ တရားဥပေဒကို ႐ိုေသေလးစားမႈႏွင့္ လူမႈေရး စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းမႈတို႔မွာလည္း လူတို႔၏ သေဘာထားပိုင္းႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေျခအေနမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ အခ်ဳိ႕ပညာရွင္မ်ားက အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စုစည္းမႈ (
Emotional Integration) ဟု အမည္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။
အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈဟုဆိုရာတြင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္၊ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတြင္အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ေနေသာ အေျခအေနမ်ားကို တစ္လံုးတစ္စည္းတည္းသေဘာျဖစ္ေအာင္ စုစည္းျခင္း၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေသးငယ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားကို ေခတ္မီႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဥပဓိ႐ုပ္ေပၚလြင္ေသာ အေနအထားမ်ဳိးသို႔ေရာက္ေအာင္ စုစည္းတည္ေဆာက္ျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံ၏အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးသို႔ လႊမ္းၿခံဳပ်ံ႕ႏွံ႔မႈအားနည္းပါက အစိုးရ၏အာဏာသည္ ထိေရာက္ ထက္ျမက္မည္မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါ ျပည္သူလူထုအတြင္း တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမွာလည္း အားနည္းလာမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနရွိလာပါက ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း၏ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားသည္ တရားဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနသည္ထက္ တစ္ဦးခ်င္း၏စိတ္ဆႏၵႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားေပၚတြင္သာ အေျခခံ လႈပ္ရွားေနျခင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔အတူ ေခါင္းေဆာင္သူအခ်င္းခ်င္း၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ျပည္သူလူထု၊ ျပည္သူ လူထုအခ်င္းခ်င္း စသူတို႔ အျပန္အလွန္နားလည္မႈႏွင့္ လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳမႈမ်ား အားနည္းပါက အခ်င္းခ်င္း ျပႆနာ မ်ားကို ေျဖရွင္းရင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ၿပီး မည္သည့္အမ်ဳိးသားေရးလုပ္ငန္းတာ၀န္ကိုမွ် ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
အမ်ဳိးသားစုစည္းမႈအားေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုသည္ သိပ္သည္းက်စ္လ်စ္ၿပီး တစ္လံုးတစ္စည္းတည္းသေဘာ ကို ေဆာင္ယူေနသျဖင့္ တည္ၿငိမ္ခန္႔ညားေသာ ဥပဓိ႐ုပ္ ေပၚလြင္ထင္ရွားေနတတ္ေပသည္။ သိပ္သည္းျခင္းသည္ က်စ္လ်စ္မႈကိုျဖစ္ေစၿပီး က်စ္လ်စ္မႈက ခိုင္မာအားေကာင္းမႈကို ျဖစ္ေစျပန္ရာ ယင္းသို႔ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အတြင္းအား မ်ားသည္ ျပည့္ၿဖိဳးေနတတ္သည္ဟုဆိုေပသည္။ အတြင္းအားမ်ား ျပည့္ၿဖိဳးေနသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ခုသည္ မည္သည့္ အခက္အခဲကိုမဆို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ၿပီး မည္သည့္အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္ကိုမဆို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ယင္းႏိုင္ငံမ်ဳိးသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ အလားအလာေကာင္းသည့္ႏိုင္ငံမ်ဳိးပင္ျဖစ္ေပသည္။

(စိုးတင္၀င္း(ဘဏ္)ေရးသားေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဆိုင္ရာနည္းလမ္းမ်ားစာအုပ္၏ အမ်ဳိးသားစုစည္း မႈအခန္းမွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသားထားပါသည္။)

technorati tags: EmotionalIntegration, NationalIntegration, myanmar

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္အတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခု

ပထ၀ီေဒသတစ္ခုကို အတူမွ်ေ၀ေနထိုင္တဲ့လူေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္ကိုျဖစ္လာ ရမယ္။ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒါဟာ အပိုင္းပိုင္းအမႊာမႊာ ၿပိဳကြဲျခင္းဆီ ဦးတည္ေနမွာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဟာ ပထ၀ီေဒသတစ္ခုထဲမွာ မွ်ေ၀ေနထိုင္တဲ့အခါ ဘာသာစကားလည္း မွ်ေ၀ရမယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ လည္း မွ်ေ၀ရမယ္။ စံႏႈန္းေတြ တန္ဖိုးေတြလည္း မွ်ေ၀ရပါလိမ့္မယ္။ နားလည္ထားဖို႔က ကြၽန္ေတာ္ တို႔အားလံုးဟာ ကံႀကမၼာကိုပါ မွ်ေ၀ခံစားေနရတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ၾကမၼာဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၾကမၼာနဲ႔ ပူးတြဲခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီးသားပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့ တစ္ေလွတည္းစီး ခရီးသည္ေတြမို႔ "ခင္ဗ်ား ဘက္ကေလွေတာ့ နစ္ေတာ့မယ္..." လို႔ ေျပာလို႔မရသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေ၀မွ်ခ်င္တာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ လူမႈပတ္၀န္းက်င္တစ္ခု အသစ္ျပင္ဆင္ဖို႔ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး အုတ္ျမစ္ (၁၀) ခု အေၾကာင္းပါပဲ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု အတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခုဆိုပါစို႔။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၁)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို လႊဲေျပာင္းပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ မယူဆပါနဲ႔။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ထာ၀ရ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၿပီး ျပန္လည္ဆန္းသစ္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ၊ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းေတြဟာ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေပၚလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သီးသန္႔အာ႐ုံစူးစိုက္မႈေတြ၊ အနစ္နာခံမႈေတြ၊ အလုပ္ႀကိဳးစားမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာပါ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အတူတဲြဖက္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေဘာ့စနီးယားမွာလို အပိုင္းပိုင္းအစစေတြ ဖန္တီးႀကမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းတစ္ရပ္ ဖန္တီးၾကမလားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာဘဲ မူတည္ေနပါတယ္။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၂)
ႀကီးျမတ္တဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ ႀကီးျမတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႀကီးျမတ္တဲ့ ျပည္သူေတြလည္းလိုပါတယ္။ အရည္အေသြးရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ လမ္းျပထက္ အရည္အေသြးရွိတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြပိုလိုပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတည္ေဆာက္ဖို႔ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းကို ခ်စ္ခင္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕မေနရဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ အတိုင္းအတာတစ္ခု အထိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔လိုပါတယ္။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၃)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟာ ခံႏိုင္ရည္သတၱိကို ေမြးရမယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ လူမႈေရး အစီအမံေတြ ဟန္ခ်က္ညီဖို႔၊ ရပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႔ တာ၀န္သိမႈေတြ ဟန္ခ်က္ညီဖို႔၊ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္မႈနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတည္ ေဆာက္မႈေတြ လိုအပ္ပါတယ္။
ခင္ဗ်ား သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ကိုရမ္က်မ္းစာကို ဖတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားလူေတြကို အတင္းအက်ပ္ဖတ္ခိုင္းခြင့္မရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘယ္သူ႔စိတ္ကူးစိတ္သန္း ကိုမဆို သည္းခံႏုိင္ၾကပါတယ္။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဟာ ျငင္းခံုေလွ်ာက္လဲမႈေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို အမ်ားျပည္သူေတြကို အတင္းအၾကပ္ ယံုၾကည္မခိုင္းသင့္ပါ။
ဘာသာအယူအရ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲကို ေသြးသြင္းခံဖို႔ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေဆး၀ါးကုသမႈ ကိုေတာင္ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြအတြက္ ေသြးသြင္းခံခြင့္၊ ေဆး၀ါး ကုသခံခြင့္ကို သူတို႔က ျငင္းပယ္မွာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္းမခံသင့္ပါဘူး။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၄)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ဂ်ဳိးဇက္ရဲ႕ကုတ္အက်ႌလို အေရာင္အေသြး အယူ၀ါဒ အမ်ဳိးစံုရွိေနႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတူျခားနားမႈေတြကနည္းၿပီး တူညီတဲ့အရာေတြကသာ ပိုမ်ားသင့္တယ္။ လူမ်ဳိး ကြဲျပားစံုလင္မႈဟာ အားရၾကည္ႏူးစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေပါင္းစည္းညီညြတ္မႈက ပိုၿပီး စိတ္တက္ႄကြ ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ လူေတြကို ျခားနားထားတဲ့အရာေတြထက္ အေသြးတူ အဆင္တူ တူညီေနမႈကို ပိုလိုအပ္ပါတယ္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ကပ္ေပးဖို႔ ေကာ္ (Social Glue) ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေရြးၿပီး အသုံးမျပဳႏိုင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ဖ႐ုိဖရဲျပန္႔က်ဲေနရပါလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းစမ္းသက္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာဟာ သည္းခံႏုိင္မႈစြမ္းရည္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ စိုးမိုးဦးေဆာင္ႏိုင္မႈစြမ္းရည္ေၾကာင့္ပါ။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၅)
အရည္အေသြးရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ သူ႔ျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ အလွအပ၊ စိတ္အပန္းေျဖမႈနဲ႔ က်ယ္လြင့္ၿငိမ္းေအးမႈ၊ စိတ္ညြတ္ေျပာင္းမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္ရပါမယ္။ ဒါမွ အဲဒီကေန ခြန္အားေတြ ရလာမွာပါ။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၆)
လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ေနာင္လာေနာက္သားကို အေလးထားရတယ္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက စကားပံုတစ္ခုရွိပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ အသိဥာဏ္ႄကြယ္၀ပညာရွိမႈဟာ သူဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီ အရိပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ရမွာမဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႔ သစ္ပင္တစ္ပင္ကို စိုက္ပ်ဳိးတဲ့အခါမွာ စတာပါပဲ...တဲ့။ ဘုရားေရ...ကြၽန္ေတာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေမြဆက္ခံရရွိတဲ့ အရိပ္ရသစ္ပင္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ခုတ္လွဲေနၾကပါၿပီ။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၇)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ လူမႈဆိုင္ရာၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္ေနရပါမယ္။ အဲဒီမွာ လူေတြဟာ အလုပ္အတူ လုပ္႐ုံမွ်မက ျပႆနာေတြကို အတူေျဖရွင္းရမယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့ အေလ့အထရွိရမယ္။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၈)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟာ ယဥ္ေက်းမႈကို အတူမွ်ေ၀ရမယ္။ ဘာသာစကားကို အတူမွ်ေ၀ ရမယ္။ ပုိင္ဆုိင္မႈအသိ၊ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈအသိ၊ တာ၀န္ယူမႈအသိေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၀င္ လူသား ေတြဟာ ပန္းတိုင္ေတြ၊ တန္ဖိုးေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ တူညီရပါလိမ့္မယ္။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၉)
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ခင္ဗ်ားကို ဘာလုပ္ေပးရမယ္လို႔ မေတာင္းဆိုအပ္ပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းအေပၚ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ... လို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္းဆိုရမယ္။
ေဆာဘဲလိုးက ေျပာပါတယ္။ အေမရိကားကို 'လြတ္လပ္ခြင့္ေတြပိုလွ်ံလြန္းမႈ' က ၿခိမ္းေျခာက္ ေနတာ၊ ႐ုရွကိုေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိတ္သုဥ္းမႈက ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာ...တဲ့။

အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၁၀)
ဆယ္ခုေျမာက္အိုင္ဒီယာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ အိုင္ဒီယာ တစ္ခု တည္ေထာင္ယူရမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္ေသးသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ ေတြးေခၚမႈေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ အေရးတႀကီးထင္ရွားေနပါတယ္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ဟာ စီးပြားေရးအေျခခိုင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာေပါ့။ အရင္းရွင္ စနစ္ကိုေရာ ဒီမိုကေရစီကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီစနစ္ေတြေအာက္မွာ တည္ေဆာက္ဖို႔ ပိုလြယ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်မ္းသာျခင္းတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ကို တည္ ေဆာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေစးမကပ္ မေပါင္းစပ္တဲ့ တစ္သီးတစ္သန္႔ လူခ်မ္းသာေတြနဲ႔ေတာ့ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆက္ၿပီး ေတြးေခၚ ဆင္ျခင္ရလိမ့္မယ္။
အေျခအေနသစ္ေတြဟာ တာ၀န္အသစ္ေတြအေၾကာင္း သင္ၾကားေပးတယ္...တဲ့။

(Eleven News Vol: 1/N0:41, 1-10-2002 တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဂ်ဴး၏ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခုမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)

technorati tags: idea, sociaty, myanmar

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္

အပိုခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္းမႈမ်ား

အပိုခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္းစကားသည္ လူေသေစႏိုင္၏။ လူမႈ၀န္းက်င္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္၏။ အပိုခ်ဲ႕ကား သိမ္းသြင္းစကားသည္ ႏုိင္ငံေရးကို မြန္းက်ပ္အသက္ငင္ေစ၏။ စီးပြားေရးကို ပ်က္ျပဳန္းေစ၏။ အပိုခ်ဲ႕ ကား သိမ္းသြင္း ေၾကာ္ျငာနည္းသည္ မထိုက္မတန္ လူတစ္စုအား ခ်မ္းသာေစလ်က္ အမ်ား၏ ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီး၏။ အပိုခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္းျခင္းသည္ လူ႔အေဆာက္အဦ ေဖာင္ေဒးရွင္းကို မလိုတမာ စြာက်ယ္ေသာ မုသားမ်ား တည္ေဆာက္ေပးလိုက္သည္။စစ္အတြင္းမွာဆိုလွ်င္ အပိုခ်ဲ႕ကား သိမ္းသြင္းစကား၏အႏၱရာယ္သည္ ပို၍ သိသာထင္ရွားေလ့ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔စကားသည္ စစ္ကာလအတြင္းသာ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဒုကၡမဟုတ္။ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အဦ၏ အတြင္းလႊာမ်ားတြင္ပါ ၀င္ေရာက္ သေႏၶတည္ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးသည္ အပိုခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္းေပၚတြင္ မူတည္၍ ျပဳျပင္ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္ သည္။ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔စကားသည္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္း အေဆာက္အဦမ်ားတြင္ အလံုးအရင္းႏွင့္ ၀င္ ေရာက္လာေသာ ကုန္သြယ္မႈတစ္ခုျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားတစ္ခုသည္ ေၾကကြဲသနားဖြယ္ရာ ေကာင္း ေလ ခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္း စည္း႐ုံးမႈက မ်ားေလျဖစ္သည္။ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔စကားက ပထမဆံုးသတ္လိုက္ေသာအရာမွာ စိတ္ ျဖစ္သည္။ခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္း၀ါဒျဖန္႔ျခင္း Hype ၏ ဘန္းစကားအဓိပၸါယ္တစ္ခုမွာ ေဆးထိုး>ပန္ႏွင့္ အပ္ ျဖစ္သည္။ တကယ္လည္း Hype သည္ ေဆးအျဖစ္ (အထူးသျဖင့္) မူးယစ္ေဆးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ လႈပ္ရွားပါသည္။ လူအမ်ားကို သက္၀င္ယံုၾကည္ေအာင္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးျခင္းအားျဖင့္ ထိုးသြင္းေပး လိုက္ေသာ ၀ါဒျဖန္႔ေဆးကို ပထမဆံုး ထင္ရွားစြာ အသံုးျပဳခဲ့သူမ်ားမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းက နာဇီ ဂ်ာမန္မ်ားျဖစ္သည္။ ယခု အိုစမာဘင္လာဒင္ႏွင့္ အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကိစၥသည္လည္း သေဘာတရား အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ Hype ၏ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္းနည္းပညာသည္ သူလိုခ်င္ေသာပန္းတိုင္သို႔ ဂိုဏ္းသားစိတ္ဓါတ္သြင္းေပးၿပီး ရယူတတ္သည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔နည္းက ေနာက္ထပ္အေရးႀကီးေသာ အရာတစ္ခုကို သတ္ လိုက္သည္။ Hype က ဒုတိယ သတ္လိုက္ေသာအရာမွာ အစစ္အမွန္ အမွန္တရားပင္ျဖစ္သည္။ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္းက အစစ္အမွန္ကို သတ္လိုက္ေသာ ဥပမာတစ္ခုမွာ Blair Witch Project ႐ုပ္ရွင္ျဖစ္၏။ အင္တာနက္နည္းပညာ၏ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔မႈ Hype ကို ပထမဆံုး ထိေရာက္စြာ အသံုးခ် အျမတ္ထုတ္လိုက္ေသာ အျဖစ္ပါပဲ။ ႐ုပ္ရွင္သည္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကို အေျခခံ၍ ႐ိုက္ကူးထားျခင္း ဟု လူငယ္မ်ားအား ယံုၾကည္သက္၀င္ေစသည္။ထိုအျဖစ္အပ်က္အားလံုးသည္ အစစ္အမွန္ႏွင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွား ကိစၥတို႔အား မခြဲျခားႏုိင္ေသာ တစ္မ်ဳိးတည္းေသာေရာဂါျဖင့္ ဂိုဏ္းစိတ္သြင္းခံရျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ စိတ္ကူး ယဥ္ႏွင့္ တကယ့္အစစ္အမွန္ကို မခြဲျခားႏိုင္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္ အေကာင္းႏွင့္ အဆိုးကိုလည္း ခြဲျခားႏိုင္ဖို႔ ခက္ယဥ္းပါလိမ့္မည္။ ေကာင္းက်ဳိးႏွင့္ ဆိုးက်ဳိးကို ခြဲျခားသိႏိုင္ဖို႔ ပို၍ပင္ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္းက တတိယ သတ္လိုက္ေသာ အရာမွာ အရည္အေသြး ပင္ျဖစ္သည္။ခ်ဲ႕ကားသိမ္းသြင္းစည္း႐ုံးျခင္း နည္းပညာျဖင့္ သာမန္လူ၊ သာမန္ပစၥည္းကို ေရွ႕တန္းတင္ အမႊမ္း တင္လိုက္ေသာအခါထိုအရာသည္ အႀကီးႀကီးျဖစ္သြား၏။အခ်ဳိ႕ သီအိုရီပညာရွင္မ်ားက ေျပာ၏။ ေမာ္ဒန္လူငယ္မ်ားသည္ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္းကို ခံႏိုင္ရည္ ရွိသည္...တဲ့။ လံုး၀မဟုတ္ပါ။ ေမာ္ဒန္လူငယ္မ်ားသည္ ဘာမဆို အ႐ူးအမူးစိတ္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ Hype ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ ေတာ္ေတာ္ ကိုယ္ခံအားေကာင္းမွ ျဖစ္ပါမည္။ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ခံရေသာ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ ကမၻာႀကီးကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ တကယ့္ ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အခ်ိန္နည္းနည္းမွ်မရွိပါ။ ႏုိင္ငံေရးသည္ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္းက သတ္ျဖတ္ခံရေသာ စတုတၴသားေကာင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ခုက ၀ါဒမျဖန္႔သလိုလို၊ ေရွာင္တခင္ အျပဳအမူလိုလို ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာၿပီး ၀ါျဖန္႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုမုသားသည္ ပို၍ပင္ ထိေရာက္ေသး သည္။ လူအမ်ား၏စိတ္ႏွလံုးကို ပို၍ပင္ သိမ္းႀကံဳးဆြဲငင္ႏိုင္သည္။ေနာက္ဆံုးအားျဖင့္ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔နည္းပညာသည္ ယံုၾကည္မႈကို သတ္ျဖတ္ပါသည္။ တစ္ဆက္ တည္းပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈကိုသတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုသတ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို အသက္႐ွဴေပါက္ပိတ္ကာ မြန္းၾကပ္ေစပါသည္။အလြန္အကြၽံ ခ်ဲ႕ကား၀ါဒျဖန္႔ျခင္း၏ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာမွမရွိ။ အလြန္အကြၽံအမႊမ္းတင္ သိမ္း သြင္းျခင္းျဖင့္ ျပဳျပင္စီရင္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းသည္ ဗလာအေမွာင္ခန္းတစ္ခုထက္ အနည္းငယ္သာ ပိုပါလိမ့္မည္။

(Eleven News Vol: 1/No: 11, 20-1-2002 တြင္ ပါရွိေသာ ဂ်ဴး၏ အလြန္အကြၽံေခတ္ႀကီးထဲမွာ ေဆာင္းပါးမွ ထုတ္ႏႈတ္ထားပါသည္။)

technorati tags: burma, hype,, media, myanmar

အျပည့္အစံုဖတ္ရန္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္