ပထ၀ီေဒသတစ္ခုကို အတူမွ်ေ၀ေနထိုင္တဲ့လူေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ျဖစ္ကိုျဖစ္လာ ရမယ္။ မျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒါဟာ အပိုင္းပိုင္းအမႊာမႊာ ၿပိဳကြဲျခင္းဆီ ဦးတည္ေနမွာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဟာ ပထ၀ီေဒသတစ္ခုထဲမွာ မွ်ေ၀ေနထိုင္တဲ့အခါ ဘာသာစကားလည္း မွ်ေ၀ရမယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ လည္း မွ်ေ၀ရမယ္။ စံႏႈန္းေတြ တန္ဖိုးေတြလည္း မွ်ေ၀ရပါလိမ့္မယ္။ နားလည္ထားဖို႔က ကြၽန္ေတာ္ တို႔အားလံုးဟာ ကံႀကမၼာကိုပါ မွ်ေ၀ခံစားေနရတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ၾကမၼာဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ၾကမၼာနဲ႔ ပူးတြဲခ်ည္ေႏွာင္ထားၿပီးသားပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့ တစ္ေလွတည္းစီး ခရီးသည္ေတြမို႔ "ခင္ဗ်ား ဘက္ကေလွေတာ့ နစ္ေတာ့မယ္..." လို႔ ေျပာလို႔မရသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုေ၀မွ်ခ်င္တာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ လူမႈပတ္၀န္းက်င္တစ္ခု အသစ္ျပင္ဆင္ဖို႔ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး အုတ္ျမစ္ (၁၀) ခု အေၾကာင္းပါပဲ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု အတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခုဆိုပါစို႔။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၁)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို လႊဲေျပာင္းပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ မယူဆပါနဲ႔။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို ထာ၀ရ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၿပီး ျပန္လည္ဆန္းသစ္ေနရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြ၊ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းေတြဟာ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေပၚလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သီးသန္႔အာ႐ုံစူးစိုက္မႈေတြ၊ အနစ္နာခံမႈေတြ၊ အလုပ္ႀကိဳးစားမႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာပါ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ အတူတဲြဖက္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ရတာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေဘာ့စနီးယားမွာလို အပိုင္းပိုင္းအစစေတြ ဖန္တီးႀကမလား၊ ဒါမွမဟုတ္ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းတစ္ရပ္ ဖန္တီးၾကမလားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚမွာဘဲ မူတည္ေနပါတယ္။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၂)
ႀကီးျမတ္တဲ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ ႀကီးျမတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႀကီးျမတ္တဲ့ ျပည္သူေတြလည္းလိုပါတယ္။ အရည္အေသြးရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ ေခါင္းေဆာင္ လမ္းျပထက္ အရည္အေသြးရွိတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြပိုလိုပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတည္ေဆာက္ဖို႔ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕အိမ္နီးခ်င္းကို ခ်စ္ခင္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို ေၾကာက္ရြံ႕မေနရဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ အတိုင္းအတာတစ္ခု အထိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ဖို႔လိုပါတယ္။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၃)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟာ ခံႏိုင္ရည္သတၱိကို ေမြးရမယ္။ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ လူမႈေရး အစီအမံေတြ ဟန္ခ်က္ညီဖို႔၊ ရပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႔ တာ၀န္သိမႈေတြ ဟန္ခ်က္ညီဖို႔၊ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္မႈနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းတည္ ေဆာက္မႈေတြ လိုအပ္ပါတယ္။
ခင္ဗ်ား သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ကိုရမ္က်မ္းစာကို ဖတ္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားလူေတြကို အတင္းအက်ပ္ဖတ္ခိုင္းခြင့္မရွိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘယ္သူ႔စိတ္ကူးစိတ္သန္း ကိုမဆို သည္းခံႏုိင္ၾကပါတယ္။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဟာ ျငင္းခံုေလွ်ာက္လဲမႈေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို အမ်ားျပည္သူေတြကို အတင္းအၾကပ္ ယံုၾကည္မခိုင္းသင့္ပါ။
ဘာသာအယူအရ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲကို ေသြးသြင္းခံဖို႔ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေဆး၀ါးကုသမႈ ကိုေတာင္ ျငင္းပယ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြအတြက္ ေသြးသြင္းခံခြင့္၊ ေဆး၀ါး ကုသခံခြင့္ကို သူတို႔က ျငင္းပယ္မွာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သည္းမခံသင့္ပါဘူး။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၄)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ဂ်ဳိးဇက္ရဲ႕ကုတ္အက်ႌလို အေရာင္အေသြး အယူ၀ါဒ အမ်ဳိးစံုရွိေနႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတူျခားနားမႈေတြကနည္းၿပီး တူညီတဲ့အရာေတြကသာ ပိုမ်ားသင့္တယ္။ လူမ်ဳိး ကြဲျပားစံုလင္မႈဟာ အားရၾကည္ႏူးစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေပါင္းစည္းညီညြတ္မႈက ပိုၿပီး စိတ္တက္ႄကြ ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုမွာ လူေတြကို ျခားနားထားတဲ့အရာေတြထက္ အေသြးတူ အဆင္တူ တူညီေနမႈကို ပိုလိုအပ္ပါတယ္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ကပ္ေပးဖို႔ ေကာ္ (Social Glue) ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေရြးၿပီး အသုံးမျပဳႏိုင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ဖ႐ုိဖရဲျပန္႔က်ဲေနရပါလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု၊ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းစမ္းသက္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တာဟာ သည္းခံႏုိင္မႈစြမ္းရည္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ စိုးမိုးဦးေဆာင္ႏိုင္မႈစြမ္းရည္ေၾကာင့္ပါ။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၅)
အရည္အေသြးရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ သူ႔ျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ အလွအပ၊ စိတ္အပန္းေျဖမႈနဲ႔ က်ယ္လြင့္ၿငိမ္းေအးမႈ၊ စိတ္ညြတ္ေျပာင္းမႈကို ေပးစြမ္းႏိုင္ရပါမယ္။ ဒါမွ အဲဒီကေန ခြန္အားေတြ ရလာမွာပါ။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္ (၆)
လူမႈအဖြဲ႕အစည္းဆိုတာ ေနာင္လာေနာက္သားကို အေလးထားရတယ္။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက စကားပံုတစ္ခုရွိပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ အသိဥာဏ္ႄကြယ္၀ပညာရွိမႈဟာ သူဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီ အရိပ္ေအာက္မွာ ထိုင္ရမွာမဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႔ သစ္ပင္တစ္ပင္ကို စိုက္ပ်ဳိးတဲ့အခါမွာ စတာပါပဲ...တဲ့။ ဘုရားေရ...ကြၽန္ေတာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေမြဆက္ခံရရွိတဲ့ အရိပ္ရသစ္ပင္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ခုတ္လွဲေနၾကပါၿပီ။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၇)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဟာ လူမႈဆိုင္ရာၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးျဖစ္ေနရပါမယ္။ အဲဒီမွာ လူေတြဟာ အလုပ္အတူ လုပ္႐ုံမွ်မက ျပႆနာေတြကို အတူေျဖရွင္းရမယ္။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့ အေလ့အထရွိရမယ္။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၈)
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟာ ယဥ္ေက်းမႈကို အတူမွ်ေ၀ရမယ္။ ဘာသာစကားကို အတူမွ်ေ၀ ရမယ္။ ပုိင္ဆုိင္မႈအသိ၊ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈအသိ၊ တာ၀န္ယူမႈအသိေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၀င္ လူသား ေတြဟာ ပန္းတိုင္ေတြ၊ တန္ဖိုးေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ တူညီရပါလိမ့္မယ္။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၉)
ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက ခင္ဗ်ားကို ဘာလုပ္ေပးရမယ္လို႔ မေတာင္းဆိုအပ္ပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းအေပၚ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေပးႏိုင္သလဲ... လို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္းဆိုရမယ္။
ေဆာဘဲလိုးက ေျပာပါတယ္။ အေမရိကားကို 'လြတ္လပ္ခြင့္ေတြပိုလွ်ံလြန္းမႈ' က ၿခိမ္းေျခာက္ ေနတာ၊ ႐ုရွကိုေတာ့ လြတ္လပ္ခြင့္ဆိတ္သုဥ္းမႈက ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာ...တဲ့။
အိုင္ဒီယာ အမွတ္(၁၀)
ဆယ္ခုေျမာက္အိုင္ဒီယာကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ အိုင္ဒီယာ တစ္ခု တည္ေထာင္ယူရမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူ႔အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္ေသးသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ ေတြးေခၚမႈေတြ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ အေရးတႀကီးထင္ရွားေနပါတယ္။
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ဟာ စီးပြားေရးအေျခခိုင္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာေပါ့။ အရင္းရွင္ စနစ္ကိုေရာ ဒီမိုကေရစီကိုေရာ ကြၽန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီစနစ္ေတြေအာက္မွာ တည္ေဆာက္ဖို႔ ပိုလြယ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်မ္းသာျခင္းတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ကို တည္ ေဆာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေစးမကပ္ မေပါင္းစပ္တဲ့ တစ္သီးတစ္သန္႔ လူခ်မ္းသာေတြနဲ႔ေတာ့ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆက္ၿပီး ေတြးေခၚ ဆင္ျခင္ရလိမ့္မယ္။
အေျခအေနသစ္ေတြဟာ တာ၀န္အသစ္ေတြအေၾကာင္း သင္ၾကားေပးတယ္...တဲ့။
(Eleven News Vol: 1/N0:41, 1-10-2002 တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဂ်ဴး၏ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခုမွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။)
Tuesday, October 16, 2007
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္အတြက္ အိုင္ဒီယာ (၁၀) ခု
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment