မၾကာေသးမီ ေမလ ၂ ရက္ေန႔နဲ႔ ၃ ရက္ေန႔ေတြမွာ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူအမ်ားအျပား ေလေဘးသင့္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကတာ အမ်ားအသိပါ။ ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြရယ္လို႔ ႏိုင္ငံတကာက အာ႐ုံစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ကူညီသူေတြကလည္း ကူညီေနၾကပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ လူေတြသိပ္မသိၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္က ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္းကို က်ေနာ္ ေရးျပခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြ ရွိေနခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု မကတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းကပါ။ ေခါင္း႐ႈပ္သြားသလား စာ႐ႈသူ? ရွင္းျပပါမယ္ေလ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုမကတဲ့ ကာလကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကို BBC၊ VOA၊ RFA အစခ်ီတဲ့ အေနာက္အရပ္က ေလမုန္တိုင္းႀကီးေတြ တရစပ္ တိုက္ခတ္ေနခဲ့တာပါ။
ထားပါေလ။ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြေတာ့ ျပန္မေျပာလိုပါဘူး။ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကသာ အဓိကကိုး။ တကယ္ေတာ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္ေနသူက နည္းနည္း ေရဒီယိုမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကသူက ပိုမ်ားလိမ့္မယ္ ထင္ပါသဗ်ာ။ နာဂစ္တိုက္ၿပီးစအခ်ိန္ကေတာ့ က်ေနာ္ Cypher လည္း ကိုယ့္ဒုကၡနဲ႔ ကိုယ္မို႔ ေရဒီယိုသံ မၾကားမိပါ။ အိမ္မွကလည္း ေရဒီယိုမွ နားမေထာင္ၾကဘဲကိုးဗ်။ အဲ.. အဲ..။ အေျခအေနေလး တည္ၿငိမ္လို႔ တျခားသူေတြနဲ႔ စကားေလးမွ မေျပာလိုက္နဲ႔ ေရဒီယိုက အမနာပသတင္းေတြ စၾကားရေတာ့တာပါပဲ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္ဆို ေရဒီယိုနားေထာင္လိုက္ ရပ္ကြက္ထဲက ေရဒီယို ေလေဘးဒုကၡသည္ ေတြနဲ႔ ျငင္းလိုက္ခုန္လိုက္နဲ႔ အားရတယ္ကိုမရွိဘူးဆိုပဲ။ သူကေတာ့ေျပာပါရဲ႕။ အဲဒီေရဒီယိုေတြေၾကာင့္ ငါေတာ့ အသက္တိုရလိမ့္မတဲ့။
ပထမဆံုးၾကားရတာက ဘာတဲ့။ ျမန္မာအစိုးရဟာ နာဂစ္ ေလေဘးဒုကၡေရာက္ၾကသူေတြအတြက္ ေပးပို႔တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ အေထာက္အပံ့ေတြကို လက္မခံဘူး။ ျငင္းလႊတ္ ေနပါသတဲ့။ က်ေနာ္ Cypher တစ္ေယာက္ ခ်ာလပတ္ရမ္းေအာင္ လည္သြားပါတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ က်ေနာ္ေနတာ ေလယာဥ္ကြင္းနားမွာပါဗ်ာ။ ေလယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းသမွ် တက္သမွ် ေလယာဥ္အကုန္ အိမ္က ျမင္ရပါတယ္။ ျပည္ပက ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းေတြ လာပို႔ေနတဲ႔ ေလယာဥ္ေတြ ဆင္းေန တက္ေနတာ ျမင္ေနရသားနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီကို ျမန္မာအစိုးရက လက္မခံဘူးဆိုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ဟာလဲေပါ့။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွ ဇာတ္ရည္က လည္လာတယ္။ သူတို႔ဆိုလိုတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္ကို ဆိုလိုတာကိုးဗ်။ အေမရိကန္က ေဒၚလာဘယ္ႏွသန္းဆိုလား ေထာက္ပံ့ေပးမယ္ဆိုတာကို ျမန္မာအစိုးရက ပယ္ခ်သတဲ့။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာ။ အေမရိကန္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေလေဘးကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေရးအကူအညီေတြ ေပးပို႔ပါမယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာအစိုးရကိုေတာ့ မယံုႏိုင္ပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း ေတြကို သူတို႔ႏိုင္ငံက ငပြႀကီး ပင္တဂြန္ကသာ ဦးစီးလုပ္ကိုင္မယ္လို႔ ဆိုသကိုးဗ်။ စာ႐ႈသူ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ နင့္ကို ငါမယံုဘူး ငါ့ကိုေတာ့ နင္ယံုရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်ဳိးႀကီး မဟုတ္ေပဘူးလားဗ်ာ။ စစ္အစိုးရေသာ အရပ္သားအစိုးရေသာဆိုတာကို ေနာက္ထားပါ။ ကယ္ဆယ္ေရးကို အေၾကာင္းျပၿပီး ေရာက္လာမယ့္ ကိုယ့္ထက္ အင္အားႀကီးမားတဲ့ တပ္ဖြဲ႕ႀကီးကို ျမန္မာအစိုးရက ဘယ္လိုယံုၾကည္မႈမ်ဳိးနဲ႔ ႏိုင္ငံအတြင္း အ၀င္ခံရပါမည္နည္း။ ျမန္မာအစိုးရဟာ အခုလို ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေရးကိုၾကည့္ၿပီး တြက္ကပ္ေနဖို႔ မသင့္ပါတဲ့။ ဒါက အေနာက္တိုင္း ေရဒီယိုေတြရဲ႕အာေဘာ္။ ေရဒီယို ေလေဘးဒုကၡသည္ေတြကလည္း ဒီေလသံအတိုင္းပဲ ထြက္ၾကသကိုး။ မိတ္ေဆြ သင့္ရပ္ကြက္အတြင္းမွာ မီးေလာင္ဖူးရင္ အခုအေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္း သံုးသပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ မီးေလာင္လို႔ အိမ္ထဲက အထုပ္အပိုးေတြ ဆြဲခ်ေနခ်ိန္မွာ ဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့သူေတြက ၀ိုင္းပဲ ကူသယ္သေယာင္နဲ႔ ကိုယ့္အထုပ္ေတြ ယူေျပးသြား တတ္တာ မီးေလာင္ျပင္ေတြမွာ ေတြ႕ရၿမဲ ျမင္ကြင္းတစ္ရပ္ပါ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနနဲ႔ အေမရိကန္ သံ႐ုံးတို႔ ညိႇႏိႈင္းၾကတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အခုေတာ့လည္း ဟုတ္တိပတ္တိပါပဲ။ မဂၤလာဒံု ေလယာဥ္ကြင္းကို C-130 စစ္ေလယာဥ္ႀကီးေတြနဲ႔ တစ္ေန႔ ငါးေခါက္ေလာက္ ေထာက္ပံ့ေရး ပစၥည္းေတြ လာပို႔ေနတာ ျမင္ေနရပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မစၥတာဘုရွ္ႀကီးကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာ အလွဴဆိုတာ စိတ္ထားတတ္ဖို႔က အဓိကပါ။ ကိုယ္တိုင္ပဲလွဴလွဴ၊ တစ္ဆင့္ပဲလွဴလွဴ စိတ္ထဲက ေစတနာေၾကာင့္သာ ကုသိုလ္ရတာပါ ခင္ဗ်ာ။
ေဟာ.. လာျပန္ပါၿပီ ေနာက္သတင္းတစ္ခု။ ဘာတဲ့။ ျပင္သစ္စစ္သေဘၤာတစ္စင္းနဲ႔ အေမရိကန္ စစ္သေဘၤာႏွစ္စင္း ျမန္မာ့ ေရပိုင္နက္ အနီးကို ေရာက္ရွိေနပါသတဲ့။ ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္းေတြလည္း အျပည့္တင္လာတယ္ဆိုပဲ။ ျမန္မာအစိုးရသာ ၀င္ခြင့္ေပးမယ္ဆိုရင္ လပြတၱာအထိ တိုက္႐ိုက္၀င္ေရာက္မတဲ့။ ဗုေဒၶါ..။ ဘယ့္ႏွယ္ဟာလည္း။ သူတို႔က ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္မွာလား ကမ္းတက္တိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲမွာလားဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတို႔က ကူညီဖို႔လာတာဆိုေပမယ့္ ဧည့္သည္ေလဗ်ာ။ အိမ္ရွင္ကိုေတာ့ ေလးစားဦးမွေပါ့။ အကူအညီေတြကို တရား၀င္လက္ခံေနတာက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာပါ။ အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံက အကူအညီေတြကို နယ္စပ္စခန္းေတြက လက္ခံေနတာ ရွိပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ခင္ဗ်ားတို႔က လပြတၱာထိေအာင္ေတာင္ စစ္သေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ ၀င္မယ္ဆိုေတာ့။ ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လားဗ်ာ။ ဒါကိုပဲ ျမန္မာအစိုးရက လက္မခံတာကို အျပစ္ဆိုသတဲ့။ အိႏၵိယက စစ္သေဘၤာေတြကို ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းမွာ လက္ခံၿပီး ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ခ်ေပးေနတာ စာ႐ႈသူ သိလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေၾသာ္.. ႀကံဳလို႔ ရယ္စရာ ေျပာရဦးမယ္။ အေစာကေျပာတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမအေၾကာင္းပါ။ သူတို႔အိမ္နားက ဦးေလးႀကီးက သူ႔ကို လာေျပာသတဲ့။ ငါကေတာ့ အေမရိကန္စစ္သေဘၤာေတြ လာရင္ အိမ္ေခါင္မိုးတက္ၿပီး အလံျဖဴေလးျပလို႔ ႀကိဳဆိုမတဲ့။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမကလည္း တစ္ခြန္းမခံ ျပန္ေျပာတတ္သူဆိုေတာ့ ျပန္ေျပာလိုက္ပံုက။ ဦးေလးေရ.. ဒါဆိုရင္ ဦးေလးသားသမီးေတြကို အ႐ိုးျပာေကာက္ဖို႔သာ ျပင္ခိုင္းထားလိုက္ ပါတဲ့ဗ်ာ။ ဘာရယ္မဟုတ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းမရဲ႕ စြာေနပံုကို ဟာသအေနနဲ႔ ေျပာျပတာပါ။
လာျပန္ၿပီ ေနာက္တစ္မ်ဳိး။ ဘာတဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို လွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူးဆိုပဲ။ ဒုကၡသည္ေတြဆီကို တစ္ေခါက္ေတာင္ ေပါက္မလာဘူးတဲ့။ ေဟာဗ်ာ။ ဒီလူေတြႏွယ္ ႀကံႀကံဖန္ဖန္။ သူတို႔လုပ္မွပဲ ဦးသန္းေရႊက ဟိုင္းႀကီးကၽြန္းတို႔၊ ဖ်ာပံုတို႔၊ လပြတၱာတို႔မွာ ကိုယ္တိုင္ အေလာင္း၀င္ရွင္းရမလိုျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္ ဦးစီး ေဆာင္ရြက္ေပးေနတာပဲဗ်ာ။ မေက်နပ္ႏိုင္ ၾကဘူးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ၾကည့္တတ္ရင္ ျမင္မွာပါ။ ကယ္ဆယ္ေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔တကြ ၀န္ႀကီးအားလံုးဟာ အိပ္ေရးပ်က္လို႔ မ်က္ကြင္းေတြက်ၿပီး ပင္ပန္းေနတဲ့ပံုေတြျဖစ္ေနၾကတာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားသတင္းမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ကက္ထရီနာ မုန္တိုင္းက်တုန္းကေရာ သမၼတႀကီးဘုရွ္ ကိုယ္တိုင္ ကယ္ဆယ္ေရး ၀င္လုပ္ခဲ့ပါရဲ႕လား? အရာအားလံုး under control ျဖစ္မွသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္က ၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးတာ ထံုးစံတစ္ခုပါ။ ေနာက္တစ္ခုေျပာလိုတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊဆိုတာ အမွန္တကယ္ေတာ့ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ အဖိုးအိုတစ္ဦးပါ။ စာ႐ႈသူ။ ဒီေနရာမွာ သင့္အဖိုးသာျဖစ္မယ္ ဆိုရင္ သင္ အခုလို ေျပာပါဦးမည္ေလာ?
ေနာက္ဆံုးေျပာလိုတာကေတာ့ ဦးေႏွာက္အႀကိတ္ေရာင္လို႔ အျမင္ခ်ဳိ႕ယြင္းေနရရွာတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါမိတ္ေဆြတစ္ဦးအေၾကာင္းပါ။ အမည္ကိုေတာ့ စာနယ္ဇင္းက်င့္၀တ္အရ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြဟာလည္း စာနယ္ဇင္းက်င့္၀တ္ေတြကို လိုက္နာသင့္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာလိုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ စက္တင္ဘာအေရးအခင္း ကာလကစၿပီး လူသိမ်ားလာသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ သနားစရာေကာင္းတာက သူဟာ ဦးေႏွာက္တြင္း ဒီမိုကေရစီအႀကိတ္ရဲ႕ ဖိႏိွပ္မႈေၾကာင့္ အျမင္အာ႐ုံ ခ်ဳိ႕ယြင္းကာ အခ်ဳိ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို ေကာင္းစြာ မွန္မွန္ကန္ကန္မျမင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရရွာပါတယ္။ ပထမဆံုး က်ေနာ္ေျပာလိုတာက သူ႔ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အစ္ကိုႀကီးတစ္ဦးကို မွားယြင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့မႈပါပဲ။ ဘေလာ့ဂ္ဂါေလာကမွာ ႏိုင္ငံေရး ခံယူခ်က္မ်ားအရ pro နဲ႔ anti ဆိုၿပီး အဖြဲ႕ႏွစ္ခုအၾကား တိုက္ခိုက္ေလ့ရွိၾကတာ မဆန္းလွတဲ့ သေဘာတရားတစ္ခုပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုလို ၾကားေန၀ါဒီ neutralist တစ္ေယာက္ကို တိုက္ခိုက္ခံရတာကေတာ့ ထူးျခားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါ တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ မၾကာေသးမီကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဘေလာ့ဂ္မွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေဖာ္ျပထားခဲ့ပါတယ္။ ပံုစာမွေတာ့ အစိုးရသည္ ဒုကၡသည္မ်ားအား က်ည္ဆန္မ်ား ေထာက္ပံ့ေနသေလာ? စစ္တပ္ဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို ဘယ္လိုကူညီေနသလဲ? စသျဖင့္ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ထိုရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားဟာ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းရဲ႕ ခရီးစဥ္အတြက္ လံုၿခံဳေရးေဆာင္ရြက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္ဆိုတာကို သူမျမင္ႏိုင္ခဲ့သေလာဆိုတာကေတာ့…။ ။
Technorati tags: nargis,burma,myanmar,cyclone | |
အျပည့္အစံုဖတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္
သဘာဝေဘးဒုကၡ ခံစားရသည့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကို ဘုရွ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွ ကယ္ဆယ္ရန္ အမွန္တကယ္ ႀကိဳးစားေနပါ၏ေလာ? သို႔ဆိုပါလွ်င္ ၎၏အကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားအား ပင္တဂြန္မွသာ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္မည္ဟု အဘယ့္ေၾကာင့္မ်ား မရအရ ေတာင္းဆိုေနရပါသနည္း? ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံရေတာ့မည္ကိုသိလ်က္နွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား ထပ္မံခ်မွတ္ခဲ့ရပါသနည္း?
ကမၻာေပၚတြင္ အဆိုးရြားဆံုးမုန္တိုင္းမ်ားအနက္မွ တစ္ခုသည္ ေမလ(၂)ရက္ေန႔တြင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ရွိ ေျမနိမ့္ပိုင္း ဆန္စပါးမ်ား ထူထပ္စြာစိုက္ပ်ဳိးရာ ဧရာဝတီျမစ္ဝကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ တိုက္ခတ္ခဲ့သည္။ ယင္းေဒသသည္ ေျမဆီလႊာေကာင္းမြန္သည့္ေဒသ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ကာ အထူးသျဖင့္ ေရလႊမ္းမိုးလြယ္သည့္ေဒသသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ ထိုျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ ၅၇ သန္း၏ ေလးပံုတစ္ပံုမွ်ေသာ လူအမ်ား ေနထိုင္ၾကသည္။ ယင္းပင္လယ္ကမ္းေျခတြင္ ေနာက္ဆံုး တိုက္ခတ္ခဲ့သည့္ အပူပိုင္းဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ က ျဖစ္သည္။
မိုးေလ၀သပညာရွင္မ်ားက အပူပိုင္းဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း နာဂစ္အား တစ္ပတ္ခန္႔အႀကိဳကပင္ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆိုင္ကလုန္းတိုက္ခတ္သည့္အခါ ႀကိဳတင္မခန္႔မွန္းထားခဲ့ေသာ ႀကီးမားသည့္ ဒီေရလိႈင္းမ်ားကိုပါ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ၁၂ ေပခန္႔ ျမင့္ေသာ ေရထုႀကီးသည္ ကုန္တြင္းခုနစ္မိုင္အထိ တစ္ရွိန္ထိုး ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။
လူတစ္သန္းေက်ာ္သည္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ကာ ေသာင္းခ်ီ၍ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့သည္။ ခန္႔မွန္းေသဆံုးမႈေပါင္းမွာ (၂ဝဝဝဝ)မွ (၁ဝဝဝဝဝ) အထိ ရွိခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းႏွင့္ အဓိက စီးပြားေရးဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္လည္း ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္က်န္ခဲ့ေပသည္။
အေမရိကန္ေကာ္ပိုရိတ္မီဒီယာမ်ားသည္ ထိုသဘာဝဒုကၡ၏ အတိုင္းအတာနွင့္ သက္သာရာရရိွေစရန္ ႀကိဳးပမ္းရာတြင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ မစြမ္းေဆာင္နိုင္မႈမ်ားကို အျပည့္အဝတင္ဆက္ခဲ့ၾကသည္။ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ေဘးအႏၱရာယ္ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးဆိုင္ရာ ဆိုးရြားေသာ ပြဲေတြ႕မွတ္တမ္းမ်ားကိုမူ ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ၾကသည္။
သတင္းေဆာင္းပါးတိုင္းတြင္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြက္ အေရးေပၚ emergency supply ျပဳလုပ္ရန္ ဝါရွင္တန္အေနျဖင့္ military access အျပည့္အဝရရိွေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကိုသာ ထပ္တလဲလဲေဖာ္ျပၾကသည္။ အေမရိကန္ေလယာဥ္နွင့္စစ္သေဘၤာမ်ားကို ျမန္မာနိုင္ငံမွ ဝင္ေရာက္ခြင့္မေပးျခင္းသည္ အေမရိကန္တို႔ကို မ်ားစြာအံ့အားသင့္သြားေစခဲ့ၿပီး ျမန္မာအစိုးရသည္ ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္းမ်ား ပို႔ေဆာင္ေပးရန္ ယံုၾကည္ရႏိုင္ျခင္းမရွိဟု နာက်ည္းစြာျဖင့္ ထပ္ခါထပ္ခါစြပ္ဆြဲေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ျပင္ အျခားေရးသားေဖာ္ျပျခင္းမရွိေသာအခ်က္မွာ ဘုရွ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕သည္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအား ပိုမိုခက္ခဲေအာင္ တမင္ျပဳလုပ္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းမတိုင္မီ တစ္ရက္အလုိတြင္ ဘုရွ္သည္ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚ ျပင္းထန္သည့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈအဆင့္သစ္အား လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။ ပိတ္ဆို႔မႈဟူသည္ ရန္လိုမႈတစ္မ်ဳိးသာျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္ အေျခအေနအဆိုးဝါးဆံုးေသာ လူမ်ားအေပၚ စီးပြားေရးစစ္ပဲြပံုသ႑န္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဆိုင္ကလုန္းႏွင့္အတူ ေပၚေပါက္လာေသာ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား
၀ါရွင္တန္သည္ သူလွ်ဳိၿဂိဳဟ္တုမ်ားသံုးကာ မုန္တိုင္းအေပၚတြင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားထက္ပင္ ပို၍စိတ္၀င္စားေနခဲ့သည္။ ပိတ္ဆို႔မႈသည္ အေမရိကန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ တိုက္႐ိုက္ အေရးေပၚအလွဴေငြမ်ားႏွင့္ အကူအညီမ်ားအား ေပးပို႔ရန္ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ ရွိေစသည္။ ေမလ(၂)ရက္ ဆင္ဟြာသတင္းအရ ဘုရွ္၏အမိန္႔တြင္ "block all property and interest in property of designated individuals and entities determined to be owned or controlled by the government of Myanmar" ဟူ၍ ပါရိွေပသည္။
ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားအား တိုးခ်ဲ႕ေစခဲ့ေသာ ယင္းအမိန္႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းတြင္ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾကသြားခဲ့သည့္ ျမန္မာျပည္သူ မ်ားအတြက္ အထူးပင္ ဝမ္းနည္းစိုးရိမ္ ပူပန္မိေၾကာင္း အေမရိကန္မွဆက္လက္ေၾကညာခဲ့သည္။ အတၱ၀ါဒႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာင္ေဆာင္ျခင္းသည္ ျမင့္ျမတ္မွန္ကန္ေသာအလုပ္ မဟုတ္ေပ။
ပိတ္ဆို႔မႈအသစ္မ်ားသည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းတို႔မွ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚ ေငြေၾကးအားျဖင့္ တိုက္႐ိုက္လွဴဒါန္းျခင္းကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစခဲ့သည္။ American Red Cross ကဲ့သို႔ေသာ အေမရိကန္ေထာက္ပံ့ေရးအဖဲြ႕အစည္းမ်ားသည္ ပိတ္ဆို႔မႈ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားအရ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ေငြေၾကးႏွင့္ လူအင္အားမ်ား ေပးပို႔ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ အေထာက္အပံ့ပစၥည္းမ်ားသာ ေပးပို႔ႏိုင္မည္ျဖစ္ေပသည္။ အေမရိကန္ေကာ္ပိုရိတ္မီဒီယာမ်ားသည္ ျမန္မာအစိုးရ မလုပ္ႏိုင္သည္မ်ားကိုသာ လက္ခ်ာ႐ိုက္ကာ ဆရာလုပ္ေသာ သတင္းရာေပါင္းမ်ားစြာကို ထုတ္လႊင့္ေနစဥ္အတြင္း အေမရိကန္၏ ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ဳိးဆက္မ်ားကိုမူ ေဖာျ္ပျခင္းမရိွေပ။
သိပၸံပညာရွင္အမ်ားအျပားသည္ ရာသီဥတုဆိုင္ရာ ေစာင့္ၾကည့္ေရး ၿဂိဳဟ္တုမ်ားကို အေျခခံကာ အရွိန္ရလာေသာ မုန္တိုင္းအား ေျခရာခံမိၿပီး ျဖစ္ၾကသည္။ Indian Meteorology Department မွ တစ္ပတ္ခန္႔ႀကိဳတင္၍ မုန္တိုင္းလမ္းေၾကာင္း၊ ျပင္းထန္မႈႏွင့္ ေနရာေဒသတို႔ကို ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့သည္။ ဧျပီလ(၂၆)ရက္ေန႔မွစတင္ကာ အိႏၵိယမွ သတိေပးခ်က္မ်ား ရရွိခဲ့ေသာ ျမန္မာအစိုးရသည္ နိုင္ငံပိုင္အသံလႊင့္ဌာနမ်ားမွတဆင့္ မုန္တိုင္းသတိေပးခ်က္မ်ားကို ေၾကညာခဲ့ေသာ္လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံငယ္တစ္ခုျဖစ္သျဖင့္ ဆိုင္ကလုန္း ေရြ႕လ်ားမည့္လမ္းေၾကာင္း တိုင္းတာႏိုင္ေသာ ပင္လယ္ကမ္းေျခေရဒါမ်ားမရွိဘဲ ေဘးလြတ္ရာ ေရႊ႕ေျပာင္းေပးေရးအစီအစဥ္မ်ားလည္း မရိွခဲ့ေပ။
အေမရိကန္အစိုးရသည္ ၎၏ေထာက္ပံ့ေပးမႈမ်ားအား ကိုယ္ပိုင္၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ကိရိယာမ်ားသံုးကာ ေပးပို႔ႏိုင္ရန္ ပင္တဂြန္သို႔ အခြင့္အေရးေပးရန္သာ မရအရ ေတာင္းဆိုေနခဲ့သည္။ ယင္းခ်မ္းသာေသာ နယ္ခ်ဲ႕ႏိုင္ငံႀကီးသည္ လွံစြပ္ထိပ္ဖ်ားတြင္တပ္ကာ ေပးျခင္း မွလြဲ၍ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာအကူအညီမ်ားေပးရန္ အျခားနည္းလမ္းမ်ား ရွာေတြ႕ပံုမရေပ။
သို႔ေသာ္လည္း အျခားေသာနိုင္ငံမ်ားသည္ လက္ငင္း အကူအညီအေထာက္အပံ့့မ်ားေပးရန္ Non-Military Way မ်ားကို ရွာေဖြ ေတြ႕ရိွခဲ့ၾကသည္။ တရုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ဂ်ပန္၊ စကၤာပူ၊ အီတလီ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ လာအို၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီပစၥည္းမ်ဳိးစံု ရရိွေၾကာင္း နိုင္ငံပိုင္အသံလႊင့္ဌာနမွ ေၾကညာခဲ့သည္။ ယာယီတဲမ်ား၊ ျခင္ေထာင္မ်ား၊ မီးစက္မ်ား၊ ေဆး၀ါးမ်ား၊ ေရသန္႔စက္မ်ား၊ အာလူးႏွင့္ ၀က္သားေျခာက္မ်ား၊ အသင့္စားေခါက္ဆြဲထုတ္မ်ား၊ ဘီစကစ္မ်ား၊ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ သြပ္မ်ား၊ တူႏွင့္သံမ်ား၊ ႏွင့္ ဖေယာင္းတိုင္ မ်ားသည္ သက္ဆိုင္ရာ ေလယာဥ္အသီးသီးျဖင့္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံအေနျဖင့္ ပစၥည္းအေထာက္အပံ့ အကူအညီကိုသာ လက္ခံျပီး နိုင္ငံျခားသားမ်ားအား ယင္းအကူအညီမ်ား ျဖန္႔ျဖဴးမႈနွင့္ ပတ္သက္၍ ၾကည့္႐ႈႀကီးၾကပ္ရန္ ခြင့္မျပဳေသာအခါ အေမရိကန္အစိုးရမွ နာနာက်ည္းက်ည္း ေ၀ဖန္ခဲ့ျပန္သည္။ ယင္းကိစၥနွင့္ပတ္သက္၍ ပင္တဂြန္သည္ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္း Military Base ထားရိွလိုသျဖင့္ ဝင္ေရာက္လိုျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေမလ (၉) ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပပါရိွသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအား အုပ္စိုးေသာ တပ္မေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ ထိုသို႔ ယံုမွားသံသယႀကီးသည္မွာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္ေပ။ အေမရိကန္နိုင္ငံ အေနျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရအားျဖဳတ္ခ် ဖယ္ရွားလိုေသာ စိတ္မွာ ဖံုးဖိမရေေအာင္ ေပၚလြင္လွေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ အေျခစိုက္ေသာ အေမရိကန္ စစ္စခန္းမ်ား ခြင့္ျပဳရန္ နွင့္ ျမန္မာ့ေရနံနွင့္သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ထုတ္လုပ္မႈတြင္ အေမရိကန္ Corporate Access မ်ား ရိွလာေစရန္ ဖိအားမ်ား ေပးေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
Shawn W. Crispin ၏ "The Case for invading Myanmar" (ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ေရး) ေဆာင္းပါးတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေဖာ္ျပပါရိွသည္။
"နာဂစ္မုန္တိုင္းအၿပီး ျမန္မာျပည္သူ တစ္သန္းေက်ာ္ စိုရႊဲညစ္ေပ၍ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့နွင့္ ေရေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ေရာဂါမ်ားခံစားေနရခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္စစ္သေဘၤာနွင့္ ေလယာဥ္မ်ား အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနျခင္းျဖင့္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္သည္ အေမရိကန္အတြက္ေတာ့ ကပ္ေဘးႀကီးအတြင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အခြင့္အေရးတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။"
"နိုင္ငံတစ္ခုခ်င္းစီနွင့္ ကုလသမဂၢတို႔မွ အတည္ျပဳ ေထာက္ခံဖြယ္ရိွေသာ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားမႈအမည္ခံျဖင့္ အေမရိကန္ စစ္တပ္မွ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းသည္ ဒုကၡအက်ပ္အတည္းမ်ားအား ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဘက္သို႔ ဦးလွည့္ေပးႏိုင္ကာ တစ္ခိ်န္တည္း၌ ေနရာမွဖယ္ေပးရေတာ့မည့္ သမၼတႀကီးဘုရွ္၏ အျငင္းပြားဖြယ္ လက္ဦးမႈရယူေရး စစ္ေရးမူဝါဒမ်ားအား ျပန္လည္ ထူမတ္ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။"
"ယခုအခါ C-130 စစ္ေလယာဥ္ႀကီးမ်ားအပါအ၀င္ အေမရိကန္ေလတပ္နွင့္ ေရတပ္ယာဥ္မ်ားသည္ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံနယ္စပ္တြင္ ေရာက္ရိွေနၿပီး USS Kitty Hawk နွင့္ USS Nimitz ေရတပ္စစ္သေဘၤာႀကီးမ်ားသည္လည္း အနီးဆံုးေရျပင္တြင္ အသင့္တည္ရိွေနကာ၊ ယခုအခ်ိန္တြင္ ၀ါရွင္တန္မွ မူ၀ါဒခ်မွတ္သူမ်ားသည္ ပထဝီအေနအထားအရ အခ်က္အခ်ာက်ကာ ႐ုတ္တရက္အားနည္းသြားေသာ နိုင္ငံသို႔ လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေသာ အကူအညီ ေပးေရးအဖဲြ႕တစ္ခု ေစလႊတ္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာနိုင္ေသာ ေကာင္းက်ဳိး၊ ဆိုးက်ဳိးမ်ားအား နိႈင္းယွဥ္ခိ်န္ဆေနမည္ဆိုသည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရိွေပ" (Asia Times Online, May 10)
ပြဲလန္႔တုန္း ဖ်ာခင္းျဖင္း (Shock Doctrine)
ႀကီးေလးခက္ခဲေသာ ေႂကြးၿမီပံုစံမ်ား၊ စီးပြားေရး အေဆာက္အအံု ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းရန္ေတာင္းဆိုျခင္းႏွင့္ နိုင္ငံပိုင္သံယံဇာတမ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္လဲႊေျပာင္းရန္ေတာင္းဆိုျခင္း စသည္တို႔အပါအ၀င္ အကူအညီမ်ားေနာက္ကြယ္မွ ေနွာင္ႀကိဳးမ်ားေၾကာင့္ နိုင္ငံ အေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ သဘာဝေဘးဒုကၡအနၲရာယ္ေတြ႕ႀကံဳေနရလွ်င္ေသာ္မွ အေမရိကန္နွင့္ အေနာက္နိုင္ငံတို႔၏ အကူအညီကိုရယူရန္ စိုးရံြ႕ၾကသည္။
ယင္းကို Naomi Klein ၏စာအုပ္ျဖစ္ေသာ "The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism" တြင္ အေမရိကန္အကူအညီ မ်ား၊ IMF နွင့္ ကမၻာ့ဘဏ္တို႔အား သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္း၊ ဆူနာမီ၊ မိုးေခါင္ေရရွားမႈ၊ ေရလႊမ္းမိုးမႈမ်ားခံစားေနရသည့္ နိုင္ငံတစ္ခု အခက္ႀကံဳေနခိ်န္တြင္ အက်ဳိးအျမတ္မ်ားအတြက္ အသံုးခ်ခံေနရပံုကို အထူးပင္ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ယင္းသို႔ေသာအက်ပ္အတည္းမ်ားသည္ မေအာင္ျမင္ေသာ စီးပြားေရးအေဆာက္အဦမ်ားအား နိုင္ငံပိုင္ပစၥည္းမ်ား (State Assets) မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္း၊ သံယံဇာတမ်ား ပုဂၢလိကပိုင္ျပုလုပ္ျခင္းမ်ားကဲ့သို႔ေသာ ေရွာ့ခ္႐ိုက္ကုထံုးျဖင့္ ကုသရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခုအျဖစ္ ႐ႈျမင္ခံေနရေပသည္။ ယင္းကုထံုးသည္ ႏိုင္ငံတကာ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္သာ အက်ဳိး အျမတ္ရေစၿပီး ကာယကံရွင္ႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ ရလာဒ္သုညသာ ျဖစ္ေပၚေစသည္။
နယူးေအာ္လိန္းႏွင့္ အီရတ္တို႔မွ အေမရိကန္၏ ပြဲေတြ႕မွတ္တမ္းမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံအား မည္သို႔လုပ္သင့္သည္ မည္သို႔လုပ္ႏိုင္သည္ စသျဖင့္ အေမရိကန္ေကာ္ပိုရိတ္မီဒီယာမ်ားမွ ညႊန္ျပလက္ခ်ာ႐ိုက္ေနမႈမ်ား အားလံုးတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးေနသည့္အခ်က္မွာ နယူးေအာ္လိန္းႏွင့္ ပင္လယ္ေကြ႕ကမ္းေျခတို႔တြင္ အသီးသီး ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ကက္ထရီနာ ႏွင့္ ရီတာ ဟာရီကိန္းမ်ား အၿပီးတြင္ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး၊ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးႏွင့္ အကူအညီေပးရန္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အေမရိကန္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ ဆိုးရြားေသာ ကိုယ္ပိုင္ပြဲေတြ႕မွတ္တမ္းမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔က ေရႀကီးမႈႏွင့္ ဆည္က်ဳိးမႈမ်ားေၾကာင့္ နယူးေအာ္လိန္းၿမိဳ႕ ေရနစ္ျမဳပ္ခဲ့ရာတြင္ ရာဇ၀တ္မႈမ်ား လွစ္လ်ဴ႐ႈျခင္း၊ လူမ်ဳိးေရးခြဲျခားျခင္း၊ စီမံကိန္းညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အုပ္မႏိုင္ထိန္းမရ ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ကမၻာက ႐ႈျမင္ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ေပသည္။
ယင္းသည္ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီမ်ားအား ပယ္ခ်ျခင္းႏွင့္ အဖြဲ႕လိုက္ႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္း ေစတနာ့၀န္ထမ္း အကူအညီေပးျခင္းကို ျငင္းဆန္ ခဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အရန္သင့္ ဆရာ၀န္အဖြဲ႕မ်ား၊ အစားအစာႏွင့္ ေရတန္ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ အပို ေလာင္စာဆီ စည္တစ္သန္းတို႔ပါ၀င္သည့္ က်ဴးဘားႏွင့္ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံမ်ားမွ အကူအညီတို႔ကို ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ကာရစ္ဘီယံေဒသတြင္ အသင့္ ေရာက္ရွိေနခဲ့သည့္ ျပင္သစ္ ေဆး႐ုံသေဘၤာတစ္စင္းႏွင့္ ေလယာဥ္မ်ားအပါအ၀င္ ဂ်ာမနီႏွင့္ ႐ုရွတို႔မွ အကူအညီမ်ားကိုလည္း ဆိုင္းငံ့ ထားခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕ေပၚမွ ျဖတ္ပ်ံသြားၾကေသာ ႏိုင္ငံတကာ ဓါတ္ပံုသမားမ်ားသည္ ေခါင္မိုးမ်ားေပၚတြင္ တြယ္ကပ္ေနၾကေသာ ဒုကၡသည္မ်ားအား ဓါတ္ပံုမ်ား ႐ိုက္ယူခဲ့ၾကသည္။ လူေပါင္း ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္သည္ ေသာက္သံုးႏိုင္ေသာေရ၊ အစားအစာ သို႔မဟုတ္ ေရဆိုးစနစ္မ်ား မရရွိခဲ့ ၾကဘဲ အျခားေသာ ေသာင္းခ်ီသည့္ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ အလြန္ပူေလာင္ေသာ Convention Center တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကရသည္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္းမွ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မ်ားသည္လည္း နယူးေအာ္လိန္းသို႔၀င္ေရာက္ေရးကို ဟန္႔တားခံခဲ့ၾကရသည္။
အနီးအနားရွိ ေလတပ္စခန္းတစ္ခုမွ ေလတပ္ရဟတ္ယာဥ္မ်ားသည္လည္း ေလယာဥ္ေမာင္းမ်ားက ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ လူမ်ား ကယ္ဆယ္ေပးလိုၾကေသာ္လည္း ေျမျပင္တြင္သာ ရပ္နားထားရန္ ညႊန္ၾကားခံခဲ့ရသည္။ မီဒီယာသတင္းမ်ားအရ FEMA ႏွင့္ Homeland Security တို႔သည္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အကူအညီမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ႏိုင္ငံအ၀ွမ္းမွ ေပးပို႔ခဲ့ေသာ ကုန္ကား မ်ားႏွင့္အျပည့္ ေရႏွင့္ ကုန္ပစၥည္း တန္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ျဖန္႔ေ၀ျခင္း မျပဳခဲ့ေပ။
ႏွစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔ၾကာေသာအခ်ိန္အထိ ကယ္ဆယ္ခံထားရသည့္ ေသာင္းခ်ီေသာ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ မိမိအိမ္သို႔ ျပန္သြားႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။
အီရတ္ႏွင့္ ဆိုမာလီယာမွ ပင္တဂြန္
အီရတ္မွ ပင္တဂြန္၏လုပ္ရပ္မ်ားမွာ သာ၍ပင္ ဆိုးဝါးေပေသးသည္။ ပိတ္ဆို့မႈမ်ားေၾကာင့္ အားနည္းပ်က္စီးေနေသာ အီရတ္အား ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး (၅)နွစ္ေက်ာ္ၾကာသည္အထိ ေသာက္သံုးေရ၊ အေျခခံအစာအာဟာရ၊ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား၊ အေရးေပၚ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ ပညာေရးတို႔အပါအ၀င္ အေျခခံလူသားလိုအပ္ခ်က္အမ်ားစုကို အေမရိကန္စစ္တပ္မွ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ ျခင္း မရွိေသးေပ။
အကယ္၍ တပ္သားေပါင္း တစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း၊ ပုဂၢလိက ကန္ထရိုက္လုပ္ငန္းရွင္ေပါင္း တစ္သိန္းခန္႔နွင့္ ကမၻာေပၚတြင္ အမ်ားဆံုးေသာ စစ္အသံုးအေဆာင္မ်ားသည္ ဘဂၢဒက္တြင္ အားထားႏိုင္ေလာက္ေသာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားႏွင့္ ေသာက္သံုးေရတို႔ ပံ့ပိုးေပး ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္၍ ရႏိုင္ပါ၏ေလာ?
ဒုဗၻိကၡႏၱရကပ္ဆိုက္ေနေသာ ဆိုမာလီယာတြင္ လူသားျခင္းစာနာေထာက္ထားမႈ အကူအညီေပးေရးလုပ္ငန္းဟု ဆင္ေျခကန္ကာ ကုလသမဂၢ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရေအာင္ယူ၍ ၁၉၉၂ ခုနွစ္တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ မို္ဂါဒစ္ရႈးကို မရိန္းတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ သိမ္းပိုက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္နွစ္တြင္ပင္ နာက်ည္းမုန္းတီးေနေသာ ဆိုမာလီျပည္သူမ်ားက မရိန္းတပ္မ်ားအား ျပန္လည္တိုက္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ပင္တဂြန္သည္ ဒုကၡေရာက္ ႏြမ္းနယ္ေနၾကေသာျပည္သူမ်ားအၾကားတြင္ပင္ နယ္ခဲ်႕ဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထားကို မွားယြင္းစြာကိုင္တြယ္ယူဆခဲ့မိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္သူအမ်ားစုသည္ ၿဗိတိသွ်နွင့္ အေမရိကန္တို႔၏လႊမ္းမိုးမုႈကို ဆန္႔က်င္မုန္းတီးသူမ်ားျဖစ္သည္။ မုန္တိုင္းေျကာင့္ မည္မွ်ပင္ဒုကၡေရာက္ေနေစကာမူ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈမွန္သမွ်အား ႀကီးစြာဆန္႔က်င္ၾကေပလိမ့္မည္။
ျမန္မာအစိုးရအား စစ္အာဏာရွင္ဟု စြပ္စဲြတိုက္ခိုက္ေနၾကေသာ အေမရိကန္ မီဒီယာမ်ားအေနျဖင့္ ပင္တဂြန္ ကိုယ္၌က ေဆာ္ဒီအာေရဗ် ႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွားမွသည္ ပါကစၥတန္၊ ခီ်လီႏွင့္ ကြန္ဂိုနိုင္ငံမ်ားအထိ ခက္ထန္ေသာ စစ္အစိုးရမ်ားအား ေထာက္ပံ့ကူညီေနခဲ့သည္ ဆိုသည္ကို သတိထားသင့္ပါသည္။ ၎တို႔၏ ျမန္မာစစ္အစိုးရအား ဆန္႔က်င္ေနမႈသည္ ယင္း၏ဖိႏွိပ္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ပံုေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာက ကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရးသေဘာထားမ်ားေၾကာင့္ သဘာဝအရင္းအျမစ္မ်ားအား နိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္ထားခဲ့မႈအား အေမရိကန္ေကာ္ပိုေရးရွင္းတို႔ အလိုက် ပယ္ဖ်က္မႈ မျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းနွင့္သာ ပတ္သက္ေနပါသည္။
စစ္ဆန္႔က်င္ေရးနွင့္ တိုးတက္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံအ၀ွမ္းမွ ေဖာက္ျပန္ေရး မီဒီယာတိုက္ပြဲမ်ားကို သတိျပဳ ေဆာင္ရြက္သင့္ေပသည္။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အေမရိကန္ေတာင္းဆိုမႈ သို႔မဟုတ္ ပိတ္ဆို႔မႈမွ ကင္းလြတ္ေသာ အေရးေပၚ နိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားကို ေတာင္းခံရန္ အခြင့္အေရး ရွိၾကေပသည္။
Articles copyright 1995-2008 Workers World. Verbatim copying and distribution of this entire article is permitted in any medium without royalty provided this notice is preserved.
Workers World, 55 W. 17 St., NY, NY 10011
(Workers World မွ Sara Flounders ေရးသားေသာ "Myanmar Cyclone: U.S. hostility hampers relief" Dated 15th May 2008 ကို ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
Technorati tags: nargis, cyclone, burma, myanmar | |
အျပည့္အစံုဖတ္ရန္
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရန္
