တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဂ်ပန္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ကမၻာ႔ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈသည္ ထင္မွတ္ထားသည္ထက္ ႀကီးမားေသာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ျဖစ္လာေနေၾကာင္း သတိျပဳမိၾကသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုထံမွ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ၀ယ္ယူေနရသည္။ ေရနံစိမ္းႏွင့္ ေရနံမ်ား ေစ်းႀကီးလာမႈသည္ ၀ယ္လိုအားကို ထိခိုက္ေစ ေနေၾကာင္း အေမရိကန္က သေဘာေပါက္ထားသလို ေရနံလိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာရွိေနသည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကလည္း ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္ရႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားဘက္ ေျခဦးလွည့္ရေတာ့မည္။ ကမၻာ႔ ေရနံလိုအပ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ ၀ယ္ယူသံုးစြဲမႈ ပမာဏမွာ တစ္ေန႔လွ်င္ စည္ေပါင္း ၈၃ သန္းျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ဆယ္ႏွစ္က ၇၁ သန္းမွ်သာ ရွိသည္။ အနာဂါတ္တြင္ ထို႔ထက္ပိုၿပီး သံုးစြဲၾကမည့္အေျခအေနရွိသည္။
ႏိုင္ငံပိုင္ ေရနံကုမၸဏီမ်ားသည္ ကမၻာ႔ေရနံေျမ၊ ေရနံသိုက္ႀကီးမ်ား၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ ပိုင္ဆိုင္မႈကေတာ့ ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်သာရွိသည္။ အစိုးရပိုင္ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ားထဲမွ မေလးရွားႏိုင္ငံ အစိုးရပိုင္ မေလးရွားပီထ႐ုိနာ့စ္ကုမၸဏီဆိုလွ်င္ ကမၻာ႔အဆင့္မီ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အျခားအစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားကေတာ့ ေရနံထုတ္လုပ္မႈတြင္ ဗ်ဴ႐ုိကေရစီစနစ္ က်င့္သံုးလုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိၾကသည္။ ယေန႔ ကမၻာ႔ေရနံေစ်းႏႈန္း စံခ်ိန္တင္ျမင့္တက္ေနမႈသည္ ထိေရာက္မႈမရွိေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္က်င့္သံုးေနသည့္ အစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားအဖို႔ကေတာ့ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ေစမည့္ အေနအထားေရာက္ေနသည္။ သေဘာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ ေရနံမွ အျမတ္အစြန္းေငြမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည္။ ထုတ္လုပ္မႈ တိုးျမႇင့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဘာမွ ျပဳလုပ္ရန္လည္းမလို။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ညံ့ဖ်င္းေနသည့္တိုင္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည့္ အေနအထားမွာရွိေနသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္ေနမႈက ေရနံထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းေနမႈ၊ ေရတိုႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းေနမႈႏွင့္ ေရရွည္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈမ်ားကို ကုသေပးလွ်က္ ရွိသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕သိုက္ အႀကီးစားရွိသည့္ ႏိုင္ငံအျဖစ္ နံပါတ္ႏွစ္ေနရာတြင္ ရွိသည္။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ျပည္ပသို႔ေရာင္းခ်ေနသည့္ ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီကာလအတြင္း ေရနံထြက္ထုတ္ကုန္မ်ား ျပည္ပမွ မွာယူတင္သြင္းရမည့္အေျခအေန ဆိုက္ေရာက္ေတာ့မည္။
ဘူမိေဗဒဆိုင္ရာ တြက္ခ်က္ေလ့လာမႈမ်ားအရ ကမၻာေပၚတြင္ ေရနံခန္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရဖြယ္ရွိေၾကာင္း သံုးသပ္သူေတြက သံုးသပ္လွ်က္ရွိၾကသည္။ တစ္ခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာႏုိင္သည္။ လက္ရွိ ေရနံထုတ္လုပ္မႈ နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေရနံထုတ္လုပ္မႈပမာဏမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားမည္ကေတာ့ ေသခ်လွသည္။ ဒါကလည္း အေၾကာင္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံပိုင္ကုမၸဏီႀကီးမ်ားသည္ သဘာ၀အရ ထုတ္လုပ္မႈေလ်ာ့နည္းေနမႈကို ျပဳျပင္ရန္အတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မျပဳလုပ္ၾက။ ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းပမာဏႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈပမာဏ အခ်ဳိးအစားမမွ်။ ၀ယ္လိုအားသည္ ေရာင္းလိုအားထက္ မ်ားေနသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ အဓိက စြမ္းအင္ထိန္းသိမ္းမႈစြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ပါက ျဖစ္လာႏိုင္သည့္အႏၲရာယ္ အက်ဳိးဆက္က ႀကီးမားမည္သာျဖစ္ပါ၏။ ေရနံေစ်းႏႈန္းမ်ား တက္ေနမည္ဆိုပါက စီးပြားေရး ကေမာက္ကမျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ျပတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္။ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈေတြ စိစစ္ျခင္း၊ လံုၿခံဳမႈ ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရေတာ့မည္။ သို႔မွသာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ဆိုးက်ဳိးမ်ား၊ ပ်က္သုဥ္းမႈမ်ားကို ဟန္႔တားႏုိင္မည္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးသမားမ်ားကေတာ့ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ရာ စြမ္းအင္မ်ား တားဆီးကန္႔သတ္မႈသည္ ဂလိုဘယ္ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ျပႆနာျဖစ္ေပၚေစမည့္ ႏိုင္ငံေရးပညာတစ္ရပ္၊ ဆႏၵ သေဘာထားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစလိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားၾကမည္ျဖစ္သည္။ ေရရွည္ အျငင္းပြားေနသည့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားေနရာတြင္ လက္တေလာေပၚေပါက္လာမည့္ စြမ္းအင္အက်ပ္အတည္း ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးၾကမည္ျဖစ္ရာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား ဦးစားမေပးေတာ့မည္ကို စိုးရိမ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ကမၻာႀကီးသည္ တည္ၿငိမ္မႈမရွိသည့္နယ္ပယ္တြင္ သက္ဆင္းေနၿပီဆိုသည့္အခ်က္ကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ရန္မလို။ ျငင္းပယ္ရန္ အေၾကာင္းလည္းမရွိ။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သစ္ေတြ တက္ေရာက္ကျပ အသံုးေတာ္ ခံေနၾကသည္။ သူတို႔ေတြလက္ထဲမွာ ေဒၚလာေငြေတြကို ကိုင္ထားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ကလည္း ႀကီးေပစြ။ သူတို႔ေတြသည္ အေရးပါသည့္ေနရာမွာ ပါလိုၾကသည္။
စြမ္းအင္လံုၿခံဳေရးအတြက္ အဓိကလိုအပ္သည္က မွီခိုအားထားရသည့္ ၀ယ္ယူသူကဲ့သို႔ သင့္တင့္မွ်တေသာ ေစ်းႏႈန္းေရာင္းခ်ေရးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း မထိခိုက္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ဤျဖစ္စဥ္မ်ဳိးက ယေန႔ကမၻာတြင္မျဖစ္ေပၚ၊ မေတြ႕ရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအပါအ၀င္ ပါ၀ါႏိုင္ငံေဟာင္းမ်ားက ယေန႔ကမၻာႀကီးကို ခ်ဥ္းကပ္မႈသစ္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ။ ေရနံရွာေဖြနည္းပညာမ်ားကို ရွာေဖြထုတ္လုပ္ရေတာ့မည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ပိုမိုျပဳလုပ္ရမည္။ ေရနံထုတ္လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို တီထြင္ေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ရမည္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အဆင့္ျမင့္ သံတမန္နည္းလမ္းမ်ား အသံုးျပဳရေတာ့မည္။ သို႔မွသာလွ်င္ စြမ္းအင္ျပည့္စံုမႈမ်ားကို ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည္။
ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါက ကမၻာႀကီး၏ လံုၿခံဳေရးအပါအ၀င္ စြမ္းအင္က႑မ်ားသည္ စိန္ေခၚမႈ၊ ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈမ်ားႏွင့္ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မည္။ လူသားတစ္ေယာက္ခ်င္း၏ ဘ၀ျဖစ္တည္မႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ လူေနမႈဘ၀ခက္ခဲမႈမ်ားအား ေရနံႏွင့္ စြမ္းအင္ကို လက္နက္တစ္ခုအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ား၏ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
(Robinson West ၏ The Power of Petroleum အား ျမတ္သစ္မွ ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
ႏိုင္ငံပိုင္ ေရနံကုမၸဏီမ်ားသည္ ကမၻာ႔ေရနံေျမ၊ ေရနံသိုက္ႀကီးမ်ား၏ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံရွိ ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ ပိုင္ဆိုင္မႈကေတာ့ ေျခာက္ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်သာရွိသည္။ အစိုးရပိုင္ ေရနံကုမၸဏီႀကီးမ်ားထဲမွ မေလးရွားႏိုင္ငံ အစိုးရပိုင္ မေလးရွားပီထ႐ုိနာ့စ္ကုမၸဏီဆိုလွ်င္ ကမၻာ႔အဆင့္မီ ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အျခားအစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားကေတာ့ ေရနံထုတ္လုပ္မႈတြင္ ဗ်ဴ႐ုိကေရစီစနစ္ က်င့္သံုးလုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိၾကသည္။ ယေန႔ ကမၻာ႔ေရနံေစ်းႏႈန္း စံခ်ိန္တင္ျမင့္တက္ေနမႈသည္ ထိေရာက္မႈမရွိေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္က်င့္သံုးေနသည့္ အစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားအဖို႔ကေတာ့ ၀မ္းသာအားရျဖစ္ေစမည့္ အေနအထားေရာက္ေနသည္။ သေဘာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအတြက္ ေရနံမွ အျမတ္အစြန္းေငြမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည္။ ထုတ္လုပ္မႈ တိုးျမႇင့္အတြက္ ေနာက္ထပ္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဘာမွ ျပဳလုပ္ရန္လည္းမလို။ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ညံ့ဖ်င္းေနသည့္တိုင္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအတြက္ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ရွာေဖြေပးႏိုင္သည့္ အေနအထားမွာရွိေနသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံႏွင့္ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္ေနမႈက ေရနံထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းေနမႈ၊ ေရတိုႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းေနမႈႏွင့္ ေရရွည္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္မႈမ်ားကို ကုသေပးလွ်က္ ရွိသည္။ အီရန္ႏိုင္ငံဆိုလွ်င္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕သိုက္ အႀကီးစားရွိသည့္ ႏိုင္ငံအျဖစ္ နံပါတ္ႏွစ္ေနရာတြင္ ရွိသည္။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ား ျပည္ပသို႔ေရာင္းခ်ေနသည့္ ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာမီကာလအတြင္း ေရနံထြက္ထုတ္ကုန္မ်ား ျပည္ပမွ မွာယူတင္သြင္းရမည့္အေျခအေန ဆိုက္ေရာက္ေတာ့မည္။
ဘူမိေဗဒဆိုင္ရာ တြက္ခ်က္ေလ့လာမႈမ်ားအရ ကမၻာေပၚတြင္ ေရနံခန္းေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ရဖြယ္ရွိေၾကာင္း သံုးသပ္သူေတြက သံုးသပ္လွ်က္ရွိၾကသည္။ တစ္ခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေျပာႏုိင္သည္။ လက္ရွိ ေရနံထုတ္လုပ္မႈ နည္းပညာမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း ေရနံထုတ္လုပ္မႈပမာဏမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားမည္ကေတာ့ ေသခ်လွသည္။ ဒါကလည္း အေၾကာင္းရွိသည္။ ႏိုင္ငံပိုင္ကုမၸဏီႀကီးမ်ားသည္ သဘာ၀အရ ထုတ္လုပ္မႈေလ်ာ့နည္းေနမႈကို ျပဳျပင္ရန္အတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား မျပဳလုပ္ၾက။ ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းပမာဏႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈပမာဏ အခ်ဳိးအစားမမွ်။ ၀ယ္လိုအားသည္ ေရာင္းလိုအားထက္ မ်ားေနသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ အဓိက စြမ္းအင္ထိန္းသိမ္းမႈစြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ပါက ျဖစ္လာႏိုင္သည့္အႏၲရာယ္ အက်ဳိးဆက္က ႀကီးမားမည္သာျဖစ္ပါ၏။ ေရနံေစ်းႏႈန္းမ်ား တက္ေနမည္ဆိုပါက စီးပြားေရး ကေမာက္ကမျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ျပတ္ေတာက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေတာ့မည္။ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်မႈေတြ စိစစ္ျခင္း၊ လံုၿခံဳမႈ ေပးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရေတာ့မည္။ သို႔မွသာ ပထ၀ီႏိုင္ငံေရးအရ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ဆိုးက်ဳိးမ်ား၊ ပ်က္သုဥ္းမႈမ်ားကို ဟန္႔တားႏုိင္မည္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးသမားမ်ားကေတာ့ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ဆိုင္ရာ စြမ္းအင္မ်ား တားဆီးကန္႔သတ္မႈသည္ ဂလိုဘယ္ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ျပႆနာျဖစ္ေပၚေစမည့္ ႏိုင္ငံေရးပညာတစ္ရပ္၊ ဆႏၵ သေဘာထားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစလိမ့္မည္ဟု ေျပာၾကားၾကမည္ျဖစ္သည္။ ေရရွည္ အျငင္းပြားေနသည့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားေနရာတြင္ လက္တေလာေပၚေပါက္လာမည့္ စြမ္းအင္အက်ပ္အတည္း ျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားက အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးၾကမည္ျဖစ္ရာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ား ဦးစားမေပးေတာ့မည္ကို စိုးရိမ္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ကမၻာႀကီးသည္ တည္ၿငိမ္မႈမရွိသည့္နယ္ပယ္တြင္ သက္ဆင္းေနၿပီဆိုသည့္အခ်က္ကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ရန္မလို။ ျငင္းပယ္ရန္ အေၾကာင္းလည္းမရွိ။ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သစ္ေတြ တက္ေရာက္ကျပ အသံုးေတာ္ ခံေနၾကသည္။ သူတို႔ေတြလက္ထဲမွာ ေဒၚလာေငြေတြကို ကိုင္ထားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ကလည္း ႀကီးေပစြ။ သူတို႔ေတြသည္ အေရးပါသည့္ေနရာမွာ ပါလိုၾကသည္။
စြမ္းအင္လံုၿခံဳေရးအတြက္ အဓိကလိုအပ္သည္က မွီခိုအားထားရသည့္ ၀ယ္ယူသူကဲ့သို႔ သင့္တင့္မွ်တေသာ ေစ်းႏႈန္းေရာင္းခ်ေရးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကိုလည္း မထိခိုက္ႏိုင္။ သို႔ေသာ္ ဤျဖစ္စဥ္မ်ဳိးက ယေန႔ကမၻာတြင္မျဖစ္ေပၚ၊ မေတြ႕ရွိႏိုင္ေတာ့ၿပီ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုအပါအ၀င္ ပါ၀ါႏိုင္ငံေဟာင္းမ်ားက ယေန႔ကမၻာႀကီးကို ခ်ဥ္းကပ္မႈသစ္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ေနၿပီ။ ေရနံရွာေဖြနည္းပညာမ်ားကို ရွာေဖြထုတ္လုပ္ရေတာ့မည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ပိုမိုျပဳလုပ္ရမည္။ ေရနံထုတ္လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို တီထြင္ေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ရမည္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အဆင့္ျမင့္ သံတမန္နည္းလမ္းမ်ား အသံုးျပဳရေတာ့မည္။ သို႔မွသာလွ်င္ စြမ္းအင္ျပည့္စံုမႈမ်ားကို ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည္။
ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါက ကမၻာႀကီး၏ လံုၿခံဳေရးအပါအ၀င္ စြမ္းအင္က႑မ်ားသည္ စိန္ေခၚမႈ၊ ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈမ်ားႏွင့္ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မည္။ လူသားတစ္ေယာက္ခ်င္း၏ ဘ၀ျဖစ္တည္မႈ၊ လြတ္လပ္မႈ၊ လူေနမႈဘ၀ခက္ခဲမႈမ်ားအား ေရနံႏွင့္ စြမ္းအင္ကို လက္နက္တစ္ခုအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ား၏ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
(Robinson West ၏ The Power of Petroleum အား ျမတ္သစ္မွ ဘာသာျပန္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
0 comments:
Post a Comment