ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာရင္ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ အစိုးရအပိုင္းကို ထည့္မေျပာလို႔မရပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးမွာ စနစ္ system ဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ စနစ္တစ္ခုဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လႊမ္းမိုးတတ္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ရသူေတြဟာ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္းျဖစ္ႏိုင္သလို အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စနစ္တစ္ခုရဲ႕လႊမ္းမိုးမႈကို ခံရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပည္သူဆိုတာရွိတယ္။ ျပည္သူ႔အသံဆိုတာ ရွိတယ္။ မီဒီယာရွိတယ္။ အတိုက္အခံဆိုတာလည္း ရွိတယ္။ လက္ရွိ အေနအထားေတြကို ဖိအားေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၿပီး ေနာက္ကြယ္က တြန္းအားေပးေနတတ္တာ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ၀ိေသသေတြျဖစ္လို႔ သိပ္ၿပီးထူးျခားတယ္လို႔ေတာ့ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြနဲ႔ တိုင္းတာလို႔မရပါဘူး။ ပံုေသ သတ္မွတ္ လို႔လည္း မရပါဘူး။ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ တိုးတက္က်ယ္ပ်ံ႕မႈရွိတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ လႊမ္းမိုးသက္ေရာက္မႈရွိတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားျခားနားႏိုင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ဆိုလိုက္ရင္ ခုိင္ၿမဲေသာသေဘာေဆာင္သြားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ အစိုးရအဖြဲ႕ဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕၊ တရားစီရင္ေရးအတြက္ တရား႐ုံး၊ ေအးခ်မ္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဆိုတာေတြ ထားရပါတယ္။ ဒါေတြကိုထားဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သလို၊ မရွိမျဖစ္အေနနဲ႔ အားလံုးက လက္ခံထားၾကရတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေအာက္မွာ ဥပေဒခ်မွတ္ဖို႔၊ ခ်မွတ္ထားတဲ့ဥပေဒကို လိုက္နာဖို႔ဆိုတာေတြကလည္း ဖြဲ႕စည္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႔ မလြဲမေသြ လုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္ တာ၀န္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ ပထ၀ီအေနအထားအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေဘာင္အတြင္းမွာ "တိုင္းျပည္" လည္းျဖစ္ႏိုင္သလို "လူမ်ဳိး" လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
"အစိုးရ" ဆိုတာကေတာ့ ဥပေဒျပဳျခင္း၊ ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ ဥပေဒကို လိုက္နာေစျခင္းဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ပါတယ္။ အစိုးရဆိုတာကို က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕လို႔ျမင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေျပာရတာကလည္း အစိုးရဖြဲ႕ၾကေဟ့လို႔ အခြင့္ရလိုက္တာနဲ႔ ရလုိက္တဲ့ အုပ္စုတစ္စု သို႔မဟုတ္ ပါတီတစ္ပါတီက ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို သူစြဲကိုင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒသေဘာတရားေတြ၊ စနစ္ေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး တည္ေဆာက္ၾကရပါေတာ့တယ္။
အစိုးရဆိုတာ သူတို႔အဖြဲ႕ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဥပေဒေတြအတိုင္း ျပည္သူျပည္သားေတြ လိုက္နာႏိုင္ေအာင္ လံုၿခံဳမႈေပးႏိုင္ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးလုိ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔သံုးလိုက္ရင္ သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ သူဖန္တီးခ်င္တဲ့ မူ၀ါဒသေဘာတရားေတြ၊ စနစ္ေတြေအာင္ျမင္ဖို႔ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ ပထမတစ္ပိုင္းက "အာဏာ" ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာဆိုတာ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္တာကို မျဖစ္မေနလိုက္နာၾကရေအာင္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို မုန္းေနတဲ့သူကို ၿပံဳးျပၿပီး သြားခိုင္းေနလို႔ ေအာင္ျမင္ခ်င္မွာေပါ့။ အာဏာကိုတည္ၿမဲေစဖို႔ အမိန္႔ဆိုတာကို သံုးသင့္ရင္သံုးရပါတယ္။ ငါတို႔ ဒါေတြ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ လိုက္ကိုလိုက္နာရမယ္။ သူလိုက္နာၿပီး ငါမလိုက္နာဘူးဆိုတာမ်ဳိး မရွိေစရပါဘူး။ မလိုက္နာရင္ အေရးယူမယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြကိုလည္း ျပဌာန္းေပးၾကရပါတယ္။ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြ၊ သေဘာတရားေတြကို ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ အာဏာကို က်င့္သံုးရတာဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာကိုလက္ကိုင္ထားၿပီး သံုးခြင့္ရွိတဲ့ အစိုးရအေနနဲ႔ ဥပေဒကို မေလးစားမလိုက္နာသူေတြ ေၾကာက္ေလာက္တဲ့ အေနအထား၊ အရွိန္အ၀ါလည္း ရွိေနရပါလိမ့္မယ္။ ဘိန္းစားကေန ကံေကာင္းလို႔ ဘုရင္တက္ျဖစ္တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖုတ္သြင္းရထားဆိုက္လာလို႔ ဘုရင္လုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပညာမတတ္၊ အရည္အခ်င္းမရွိသူေတြက တုိင္းျပည္အာဏာလိုခ်င္ပါတယ္လို႔ ေအာ္ေနတိုင္းလည္း ျပည္သူအမ်ားရဲ႕အက်ဳိးအတြက္ ၀ကြက္အပ္လို႔ မရပါဘူး။ အာဏာကို အစိုးရသာ သံုးခြင့္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ အစိုးရဆိုတာ ဘယ္ကေနလာသလဲဆိုတာ ေသခ်ာစြာသံုးသပ္သင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကိစၥျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။
ဒုတိယအေနနဲ႔ အစိုးရမွာ အာဏာဆိုတာရွိသလို လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း ရွိတယ္လို႔သိထားရပါမယ္။ အစိုးရဆိုတာ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုအသံုးျပဳၿပီး ျပည္သူကို ထိန္းသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အာဏာကို အသံုးျပဳခြင့္ေတြဟာ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ အဖြဲ႕အစည္းမွာျဖစ္ေစ အျပန္အလွန္ ေလးစားလိုက္နာျခင္းဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက ငါ သူပုန္ထဖို႔ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာေပါက္ထားရပါမယ္။ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ေနသူေတြျဖစ္လို႔ လူ႔ေဘာင္က သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာၾကရပါလိမ့္မယ္။ လူသားရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက အေျခခံလိုက္နာရမယ့္စံေတြကို သတ္မွတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔ ေဘာင္ထဲကထြက္ခ်င္လို႔လည္း မရပါဘူး။ ေဘာင္ထဲကေန ကိုယ္သန္ရာ ကိုယ္ေျပာၿပီး ငါတေကာေကာေနလည္း ေမာ႐ုံပဲရွိပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံသားဆိုတာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို ေလးစားလိုက္နာရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္လူျဖစ္ေနရတဲ့ေလာကမွာ ကိုယ္က ဘာမွမဟုတ္ရင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိုခံရတာ သဘာ၀ပါပဲ။
လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ အာဏာဆိုတာ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ေပၚေပါက္လာရပါတယ္။ အစိုးရဆိုတာ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၾကရတဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာဆိုတာ ျပည္သူက ေပးအပ္ထားလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တရားဥပေဒနဲ႔ အာဏာသက္ေရာက္ေစဖို႔ တရား႐ုံးေတြ ေပၚလာရတယ္။ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒကို မလိုက္နာရင္ အေရးယူၾကရပါတယ္။ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္သူေတြကို ရဲေတြက ဖမ္းဆီး အေရးယူေပးၾကရပါတယ္။ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကင္းကြာသြားခ်ိန္ဟာ ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္ခ်ိန္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္လိုမႈေတြ ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာရင္၊ လက္ရွိ အစိုးရကို ၿခိမ္းေျခာက္လိုမႈေတြျဖစ္လာရင္၊ ဥပေဒကို မလိုက္နာရင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးျခင္းလို႔လည္း သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
(၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ မ်က္ေမွာက္ေရးရာမဂၢဇင္းတြင္ ပါရွိသည့္ တင္ညြန္႔ေရးသားေသာ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ထားပါသည္။)
ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ဆိုလိုက္ရင္ ခုိင္ၿမဲေသာသေဘာေဆာင္သြားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ အစိုးရအဖြဲ႕ဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕၊ တရားစီရင္ေရးအတြက္ တရား႐ုံး၊ ေအးခ်မ္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ဆိုတာေတြ ထားရပါတယ္။ ဒါေတြကိုထားဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သလို၊ မရွိမျဖစ္အေနနဲ႔ အားလံုးက လက္ခံထားၾကရတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေအာက္မွာ ဥပေဒခ်မွတ္ဖို႔၊ ခ်မွတ္ထားတဲ့ဥပေဒကို လိုက္နာဖို႔ဆိုတာေတြကလည္း ဖြဲ႕စည္းသတ္မွတ္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြအေနနဲ႔ မလြဲမေသြ လုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္ တာ၀န္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ ပထ၀ီအေနအထားအရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေဘာင္အတြင္းမွာ "တိုင္းျပည္" လည္းျဖစ္ႏိုင္သလို "လူမ်ဳိး" လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
"အစိုးရ" ဆိုတာကေတာ့ ဥပေဒျပဳျခင္း၊ ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၊ ဥပေဒကို လိုက္နာေစျခင္းဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ပါတယ္။ အစိုးရဆိုတာကို က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့အျမင္နဲ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕လို႔ျမင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုေျပာရတာကလည္း အစိုးရဖြဲ႕ၾကေဟ့လို႔ အခြင့္ရလိုက္တာနဲ႔ ရလုိက္တဲ့ အုပ္စုတစ္စု သို႔မဟုတ္ ပါတီတစ္ပါတီက ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးကို သူစြဲကိုင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒသေဘာတရားေတြ၊ စနစ္ေတြနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး တည္ေဆာက္ၾကရပါေတာ့တယ္။
အစိုးရဆိုတာ သူတို႔အဖြဲ႕ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ဥပေဒေတြအတိုင္း ျပည္သူျပည္သားေတြ လိုက္နာႏိုင္ေအာင္ လံုၿခံဳမႈေပးႏိုင္ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးနဲ႔ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးလုိ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔သံုးလိုက္ရင္ သေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ သူဖန္တီးခ်င္တဲ့ မူ၀ါဒသေဘာတရားေတြ၊ စနစ္ေတြေအာင္ျမင္ဖို႔ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ၾကရပါတယ္။ ပထမတစ္ပိုင္းက "အာဏာ" ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာဆိုတာ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္တာကို မျဖစ္မေနလိုက္နာၾကရေအာင္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကို မုန္းေနတဲ့သူကို ၿပံဳးျပၿပီး သြားခိုင္းေနလို႔ ေအာင္ျမင္ခ်င္မွာေပါ့။ အာဏာကိုတည္ၿမဲေစဖို႔ အမိန္႔ဆိုတာကို သံုးသင့္ရင္သံုးရပါတယ္။ ငါတို႔ ဒါေတြ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ လိုက္ကိုလိုက္နာရမယ္။ သူလိုက္နာၿပီး ငါမလိုက္နာဘူးဆိုတာမ်ဳိး မရွိေစရပါဘူး။ မလိုက္နာရင္ အေရးယူမယ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြကိုလည္း ျပဌာန္းေပးၾကရပါတယ္။ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြ၊ သေဘာတရားေတြကို ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ အာဏာကို က်င့္သံုးရတာဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာကိုလက္ကိုင္ထားၿပီး သံုးခြင့္ရွိတဲ့ အစိုးရအေနနဲ႔ ဥပေဒကို မေလးစားမလိုက္နာသူေတြ ေၾကာက္ေလာက္တဲ့ အေနအထား၊ အရွိန္အ၀ါလည္း ရွိေနရပါလိမ့္မယ္။ ဘိန္းစားကေန ကံေကာင္းလို႔ ဘုရင္တက္ျဖစ္တဲ့ေခတ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖုတ္သြင္းရထားဆိုက္လာလို႔ ဘုရင္လုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပညာမတတ္၊ အရည္အခ်င္းမရွိသူေတြက တုိင္းျပည္အာဏာလိုခ်င္ပါတယ္လို႔ ေအာ္ေနတိုင္းလည္း ျပည္သူအမ်ားရဲ႕အက်ဳိးအတြက္ ၀ကြက္အပ္လို႔ မရပါဘူး။ အာဏာကို အစိုးရသာ သံုးခြင့္ရွိတယ္ဆိုေတာ့ အရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ အစိုးရဆိုတာ ဘယ္ကေနလာသလဲဆိုတာ ေသခ်ာစြာသံုးသပ္သင့္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကိစၥျဖစ္လာရပါေတာ့တယ္။
ဒုတိယအေနနဲ႔ အစိုးရမွာ အာဏာဆိုတာရွိသလို လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း ရွိတယ္လို႔သိထားရပါမယ္။ အစိုးရဆိုတာ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုအသံုးျပဳၿပီး ျပည္သူကို ထိန္းသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အာဏာကို အသံုးျပဳခြင့္ေတြဟာ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ အဖြဲ႕အစည္းမွာျဖစ္ေစ အျပန္အလွန္ ေလးစားလိုက္နာျခင္းဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက ငါ သူပုန္ထဖို႔ လူျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာေပါက္ထားရပါမယ္။ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ေနသူေတြျဖစ္လို႔ လူ႔ေဘာင္က သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို လိုက္နာၾကရပါလိမ့္မယ္။ လူသားရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းက အေျခခံလိုက္နာရမယ့္စံေတြကို သတ္မွတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔ ေဘာင္ထဲကထြက္ခ်င္လို႔လည္း မရပါဘူး။ ေဘာင္ထဲကေန ကိုယ္သန္ရာ ကိုယ္ေျပာၿပီး ငါတေကာေကာေနလည္း ေမာ႐ုံပဲရွိပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံသားဆိုတာ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းကို ေလးစားလိုက္နာရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္လူျဖစ္ေနရတဲ့ေလာကမွာ ကိုယ္က ဘာမွမဟုတ္ရင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိုခံရတာ သဘာ၀ပါပဲ။
လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ အာဏာဆိုတာ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အတူယွဥ္တြဲၿပီး ေပၚေပါက္လာရပါတယ္။ အစိုးရဆိုတာ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၾကရတဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာဆိုတာ ျပည္သူက ေပးအပ္ထားလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တရားဥပေဒနဲ႔ အာဏာသက္ေရာက္ေစဖို႔ တရား႐ုံးေတြ ေပၚလာရတယ္။ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒကို မလိုက္နာရင္ အေရးယူၾကရပါတယ္။ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္သူေတြကို ရဲေတြက ဖမ္းဆီး အေရးယူေပးၾကရပါတယ္။ အာဏာနဲ႔ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကင္းကြာသြားခ်ိန္ဟာ ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္ခ်ိန္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္လိုမႈေတြ ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာရင္၊ လက္ရွိ အစိုးရကို ၿခိမ္းေျခာက္လိုမႈေတြျဖစ္လာရင္၊ ဥပေဒကို မလိုက္နာရင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးျခင္းလို႔လည္း သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
(၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ မ်က္ေမွာက္ေရးရာမဂၢဇင္းတြင္ ပါရွိသည့္ တင္ညြန္႔ေရးသားေသာ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ထားပါသည္။)
Technorati tags: state, government, politics Powered by ScribeFire.
0 comments:
Post a Comment