ေရနံေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္ျခင္းသည္ အားနည္းေသာေဒၚလာႏွင့္ ေစ်းကစားသူမ်ားကဲ့သို႔ ျပင္ပအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရနံထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်သည့္ႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႕ (OPEC) မွ ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ယင္းအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားသည္ အုိပက္၏ ေရနံတိုးမထုတ္ေသာေလာဘကို ဖံုးကြယ္ရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားဟုဆိုကာ မယံုၾကည္သူမ်ားက ပယ္ခ်ခဲ့သည္မွာလည္း ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ေရနံေစ်းကြက္တြင္ အိုပက္မဟုတ္ေသာ အင္အားစုမ်ား၏ ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ေစေသာ အင္အားသည္ အိုပက္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ အရာမ်ားကို ပ်က္စီးသြားေစႏိုင္ေၾကာင္း ယင္းအဖြဲ႕ကို မယံုၾကည္သူမ်ားကပင္ မၾကာေသးမီက အသိအမွတ္ျပဳလာခဲ့ၾကသည္။ အထင္ရွားဆံုး အခ်င္းအရာမွာ တအိအိေစ်းက်ေနေသာ ေဒၚလာျဖစ္သည္။ ေရနံကို ေဒၚလာႏွင့္ ေစ်းႏႈန္းသတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွစကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ား၏ ေငြေၾကးႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ေဒၚလာတန္ဖိုး သံုးပံုတစ္ပံုနီးပါး က်ဆင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္ အေမရိကန္တို႔သည္ ေရနံတစ္စည္အတြက္ ေဒၚလာ ၂၀ ေက်ာ္ ပိုသံုးေနရသည္။ ထို႔ျပင္ ေစ်းကစားသူမ်ားေၾကာင့္လည္း ေရနံေစ်း ျမင့္တက္ေကာင္းျမင့္တက္ႏိုင္သည္။ ကုန္စည္အားလံုးကို ေစ်းကစား ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေရနံကေတာ့ အထိမခံသည့္အမ်ဳိးျဖစ္သည္။
ပထမအခ်က္။ ။ ေရနံသည္ ေထာက္ပံ့မႈအလ်ဥ္ျပတ္တတ္ေသာ ကုန္စည္ျဖစ္သည္။ ဟာရီကိန္း သို႔မဟုတ္ နယ္စပ္စစ္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ေရနံထုတ္လုပ္မႈ ထိခုိက္တတ္သည္။
ဒုတိယအခ်က္။ ။ ကမၻာလံုးဆုိင္ရာ ေရနံစနစ္ကလည္း နားလည္ရန္ အလြန္ခက္ခဲသည္။ ထုတ္လုပ္သူမ်ား၊ ခ်က္လုပ္သန္႔စင္သူမ်ား၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ ျဖန္႔ျဖဴးသူမ်ား အဆင့္ဆင့္ရွိေနသည္။ မည္သည့္ေနရာတြင္ မည္သည့္အခ်ိန္၌ ေရနံမည္မွ်လိုမည္ကိုမူ မည္သူမွ် အတိအက်မသိေပ။ ေရနံထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သည့္စနစ္တြင္ စာရင္းမည္မွ် ပိုေနသည္ကို ခန္႔မွန္းရန္ႏွင့္ ေရနံအလ်ဥ္ျပတ္မႈကို ကာကြယ္ရန္ မည္သည့္ပမာဏမွ် သိုေလွာင္ထားရမည္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ခက္ခဲသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ အေမရိကန္စြမ္းအင္ဌာနက အေမရိကန္တြင္ ေရနံသိုေလွာင္ထားမႈ က်ဆင္းေနေၾကာင္း ေၾကညာပါက ေရနံေစ်းကြက္က ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္ျခင္းျဖင့္ တံု႔ျပန္သည္။
ေရနံသည္ မတည္ၿငိမ္ေသာ ကုန္စည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ စြန္႔စားျခင္းျဖင့္ အျမတ္ရေနေသာ ကုန္သည္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္သည္။ ေစ်းႏႈန္းကလည္း နာရီႏွင့္အမွ် အေျပာင္းအလဲရွိသည္။ ေစ်းႏႈန္းကို အေလာင္းအစားျပဳ စြန္႔စားျခင္းသည္ ရာဇ၀တ္မႈမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းအေလာင္းအစားမ်ားက ေစ်းႏႈန္းကို လႊမ္းမိုးလာေသာအခါ ျပႆနာျဖစ္သည္။
အစဥ္အလာအားျဖင့္ ေရနံေစ်းႏႈန္းသည္ ေရနံတစ္စည္ ထုတ္လုပ္သည့္စရိတ္ႏွင့္ သံုးဆခန္႔ကြာဟတတ္ေၾကာင္း နယူးေယာက္ရွိ Oppenheimer & Co. မွ ေရနံအေၾကာင္းေလ့လာသူ Fadel Gheit က ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေရနံထုတ္လုပ္မႈစရိတ္သည္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းတြင္ တစ္စည္လွ်င္ ၁၅ ေဒၚလာမွ ၁၉ ေဒၚလာၾကား ကုန္က်သည္။ အမွန္တကယ္ ေရနံေစ်းႏႈန္းသည္ ၄၅ ေဒၚလာႏွင့္ ၅၇ ေဒၚလာျဖင့္ မည္သည့္ေနရာတြင္မဆို ၀ယ္ယူရသင့္သည္။ ေရနံတစ္စည္ ၄၅ ေဒၚလာသည္ သင့္တင့္ေသာေစ်းႏႈန္းျဖစ္ေၾကာင္း အိုပက္က ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။
ထို႔ျပင္ မလူးသာမလြန္႔သာေသာ ေစ်းကြက္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးအျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ ဟာရီကိန္း (သို႔မဟုတ္) ေစ်းကစားသူမ်ား၏ အေလာင္းအစားမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား ျဖစ္သည္။
ေစ်းကစားမႈ အာမခံ (Speculator Premium) ကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။
ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္မႈတိုင္းသည္ ေရနံတင္ပို႔ေရာင္းခ်သူမ်ားအတြက္ ဧရာမ ဆုလာဘ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေစ်းကစားမႈ အာမခံေၾကာင့္ အီရန္သည္ တစ္လေဒၚလာ ၅.၅ ဘီလ်ံခန္႔ အျမတ္ထြက္ေနသည္။ ထိုေငြမ်ားကို အႏၲရာယ္ေပးႏိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ တီဟီရန္အား စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ေထမိႏိုင္သည္။
(International Herald Tribune တြင္ပါရွိသည့္ Paul Roberts ေရးသားေသာ Why oil prices so hight? ျဖစ္ပါသည္။)
Thursday, December 27, 2007
ေရနံေစ်းဘာေၾကာင့္ႀကီး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment